“Ti o viç, që kokën kruan…”

Doja të kujtoja disa vargje të Dritëroit për lopën, se është poeti, që ka shkruar më shumë se të gjithë të tjerët për kafshët shtëpiake, por mu kujtuan vetëm vargjet për birin e vetëm të lopës, që pak a shumë janë “Ti o viç, që kokën kruan, /Në një dardhë, në një plep…”

Edhe Naimi, në madhështoren “Bagëti e Bujqësi” nuk ka vargje për lopën. A vjen kjo për shkak të rimës së vështirë të fjalës shqipe “lopë/a”, apo prej tingëllimit të saj, mund ta kthjellojnë më mirë përkthyesit e poezive nga anglishtja në shqip e anasjelltas. “Cow” haset dendur në Shekspiri, Longfellou dhe Milton.

Por le të kthehemi në lopët e sotme, sidomos ato, që përdoren për prodhim qumështi dhe , që janë bërë shkas i një sulmi të paprincipë ndaj ministrit tonë të Bujqësisë, Niko Peleshit.

Shkak u bë një analizë e paautorizuar nga Ministria për aflatoksinë, ndaj një sasie qumështi lope, që shitej në një supermarket në Tiranë.

Kuptohet , që e gjitha është një preteks për të ulur sukseset e arritura nga kjo Ministri në mbarështimin e dhive, në agroturizëm, në mbylljen e kasapanave të paautorizuara etj etj.

Duket , që është një komplot i mirëorganizuar i forcave, që duan t’I zenë vendin Peleshi dhe Skënderbeut dhe që të shpien menjëherë në xhuçmaxhuçi Erion Braçe.

Se menjëherë lind pyetja- Pse mediat duhet të analizojnë qumshtin?

A mos ju është dhënë qëllimisht lopëve një tagji  me shumë aflotoksinë një ditë më parë, në mënyrë, që pasi të mileshin të dilte qumështi pak mbi normën europiane?

Në intervistën e tij. Ministri e tha qartë se sa mirë funksionon kontrolli nga ana e Ministrisë së bujqësisë.

“Sa do pak mbi normën të jetë ne na ndizet alarmi i kuq, alerti…”

Kush e bllokoi atë ditë ndezjen e “alertit” në Ministrinë e Bujqësisë?

E gjithë kjo zhurrmë për kaq pak aflotoksinë mbi normën, për ne, që jetojmë në Amerikën e Veriut është absurde. Për shembull kjo që u quajt mbi normë është 8 herë më pak se e lejuara në SHBA dhe 6 herë më pak, se norma e lejuar në Kanada. Të gjithë kemi nevojë për pakëz aflotoksinë.

Unë nuk di se si “proçedohet” tani me blerjen e qumështit në Korçë, së, e kur jetoja atje, ma sillte Llazi nga Cifligu në “bidonka koka-kole” dhe e pyesja çdo mëngjez:

“C’farë I dhe lopës mbrëmë Llazi?” dhe ai më përgjigjej “Nga ajo tagjia e thatë që mbaj për miqtë!”

Ndaj edhe më duket mëse e natyrshme, që kalimin “pakëz mbi normën”, ministri Peleshi, ose si e quajmë me dashamirësi “lideri rural” , ta spjegonte me atë, që kishte ngrënë lopa një ditë më parë. Kur tagjia ka lagështi më shumë se duhet edhe aflatoksina rritet pak, por një ditë më vonë i jep nga ajo e thata dhe të gjitha parametrat ujdisen.

Meqë nuk mu kujtuan vargjet e ndonjë poeti devolli për lopën, po e mbyll me përshtatjen e një poezie të kritikuar në vitin 1973 për abstraksionizëm:

“Lopa pi ujë.

Fytyra e saj pasqyrohet në qiell.

Nuk duken lart as yje as hënë,

Më tej, në mezhdë, një viç mendohet

- C’të ketë ngrënë lopa mbrëmë?”