Befas ngjyrat nuk janë më të tilla.
Verë
Pa të blertë,
Pa bardhezinë e dimrit
Apo të tymit gri.
Ec në ajrin që më ka rrëshqitur poshtë këmbëve,
Nxitoj
Edhe pse nuk lagem
Nën të furrishmin shi.
Sa dua të jetë makth,
Por pickimin ndjej edhe pse asgjë më tepër.
Rrëshqas thellë ndjenjës sime,
Që për çudi
Nuk bëhet as e vjetër.
