Thursday 3 March 2022

Ku gaboi Perëndimi ndaj Putin? (2)

 


(vijim)

Kjo deri në vitin 2008, kur e gjithë Europa dhe një pjesë e mirë e Amerikës pritën të ngazëllyer ardhjen në pushtet të Obamës si ardhjen e Mesisë të demokracisë. Por ardhja e tij ishte jo vetëm në kohën kur luftërat në Afganistan dhe Irak nuk ishin mbyllur, por ishin edhe më të ashpra, por gjithashtu i gjithë Perëndimi kishte hyrë në një krizë të thellë ekonomike. Europa merrej me problemet e mëdha të Greqisë, Portugalisë dhe Irlandës ndaj dhe një konfrontim me Putin duke shtrënguar “vidhat” e sanksioneve nuk ishte aspak në rend të ditës. Putin sa kishte treguar “dhëmbët” në konfliktin në Gjeorgji, por veç paralajmërimeve nga Amerika nuk kishte pasur trysni të madhe nga Bashkimi Europian.

Ishte periudha e “artë“ e Vladimir Vladimiroviçit deri sa u kurorëzua në lojrat dimërore të Soçit dhe 3 javë më vonë aneksoi Krimenë. Ishte viti 2014. E gjithë bota Perëndimore kishte katër vjet që merrej me Pranverën Arabe, pa ditur mirë si të vepronte në luftën civile në Libi si dhe në atë në Siri. Putin kishte komoditetin të jepte këshilla, të kritikonte Perëndimin dhe të mbështeste regjimin e Asadit, si alternativën më të mirë përballë rritjes së ISIS. Ndërkohë vazhdonte të shtypte opozitën brenda Rusisë.

Reagimi i NATO-s ishte larg atij që po shihet sot, por edhe rrethanat ishin shumë më të ndryshme. Ndaj është e lehtë sot të kritikosh Obamën dhe administratën e tij, si dhe Angela Merkelin, si shefe “de facto” e bashkimit Europian, por një Amerikë e shtrirë në disa konflikte dhe një Europë paqedashëse nuk mund të reagonte më me forcë në atë kohë. Sot duket e çuditshme, por në fushatën për president më 2012, në debatin me Obamën, kandidati republikan Romni konsideronte Putin si armikun kryesor të SHBA. Jo vetëm Obama e quajti qesharak qëndrimin e tij, por e gjithë bota politike dhe mediatike amerikane e quajti gafë të madhe të kandidatit amerikan. Pas Krimesë sanksionet u shtuan, por megjithatë ishin të pamjaftueshme për të tronditur thellë pushtetin e Putin në Rusi. Ndërkohë ekstremet e djathta dhe të majta në Europë kishin dalë hapur kundër sanksioneve dhe mbështesnin diktatorin rus.

Me Amerikën me “brekë nëpër këmbë“ në dy konflikte të armatosura shumëvjeçare dhe Europën me konflikte të brendëshme, ku ishte shtuara edhe prirja E britanisë për tu larguar, Putin ishte në gjendje të forconte marëdhëniet me Kinën dhe të frymëzonte shumë politikanë autokratë kudo në botë. Veç Erdoganit dhe Orban u shtuan edhe Duterte i Filipineve dhe Modi i indisë. Ndërkohë gjithë “hajdutët” e Europës Lindore edhe pse mbanin anën e Amerikës, sytë i kishin nga modeli Putin për tu pasuruar vetë dhe për të shtypur kundërshtarët e tyre. Kundërshtari kryesor mbetej poltika tradicionale amerikane, ndaj dhe Putin investoi shumë në garën elektorale në Amerikë të vitit 20116 për të mbështetur Trump. Ky i fundit kishte shprehur hapur se i pëlqente të merrej me udhëheqës të fuqishëm dhe veçanërisht mes tyre vlerësonte Vladimir Vladimiroviçin. Gjithashtu rusët, të ndikuar nga propaganda shtetërore ishin në shumicë në favor të fitores së “the Donald”.

4 vitet e Trump ishin vitet kur Perëndimi u përça më shumë se kurrë. Hapur Trump injoronte NATO-n dhe OKB-në dhe parapëlqente të demonstronte “gjenialitetin e tij diplomatik” duke biseduar me Putin madje edhe me diktatorin e Koresë së Veriut Kim Xhong Un. Po dukej qartë se Ukraina po braktisej nga Amerika nëse krerët e saj nuk do mbështesnin hapur administratën Trump në përpjekjet për të persekutuar djalin e “gjumashit Xho”, i cili vërtet kishte përfituar nga përzjerja në bizneset në Ukrainë. Trump diskretitoi ambasadoren amerikane në Ukrainë dhe shprehu qartë se i interesonte vetëm një klikë, edhe proruse, mjaft të fliste hapur kundër rivalit të tij në zgjedhjet e vitit 2020. Trump ishte i pari president amerikan që nuk tha asnjë fjalë kundër Vladimir Vladimiroviçit prej vitit 1916 dhe deri më 2020. Në të kundërt, sulmoi nga gjermanen Merkel dhe britaniken Mej e deri tek kryeministri Australian duke i quajtur të dobët.

Përçarja e Perëndimit dhe vënia në dyshim e Aleancës Atlantike ishte shërbimi më i madh që Trump i bëri diktatorit Putin.

(vijon)

No comments:

Post a Comment