Një grua e brezit tonë vrau veten

Nuk e njoh Bruna Mekon, që ka vrarë veten pasi e kanë pushuar nga puna ose pasi e kanë paralajmëruar Ndoshta është ndonjë vajzë e gjimnazit tonë, ose nuk është as korçare, por e martuar në qytetin tonë, por pak rëndësi ka. Një gjendje e rënduar familjare(shtypi  shkruan, që i shoqi ishte i sëmurë dhe vetëm rroga e saj e mbante familjen) e rëndoi psikologjikisht dhe nuk pati forca të përballonte jetën. Ndoshta nuk kishte edhe rrezik ta pushonin, por atmosfera e njerëzve që hiqen nga puna për përkatësi politike e ka trembur. Ndjehem dyfish i brengosur dhe fajtor për dëshpërimin e të shkretës Bruna Meko. Fajtor si qytetar i një qyteti ku kanë ekzistuar më parë një jetë më normale edhe pse vetëvrasje ka patur, që kur ekziston si qytet.

Fajtor edhe si pjesëtar i një brezi, që po e dëmton qytetin si kurrë ndonjëherë. Bruna ishte 52 vje] dhe eprorja e saj 54. Rastësisht eprorja është një bashkënxënsja ime e gjimnazit.

Nuk dua të bëj fajtor njerëz të veçantë, sepse për dëshpërimin e njerëzve tanë nuk mund të fajësosh një dy, pesë apo dhjetë emra. Po i fajësoj të gjithë, duke përfshirë edhe veten time, se kemi bërë aq pak për të parandaluar dëshpërimin e njerëzve, dëshpërim që shkatërron jo vetëm një jetë, por edhe të tjerat që le pas.

Bruna Meko punonte në Sigurimet Shoqërore, institucion, që prej pak kohësh drejtohet nga moshatarja jonë Ana Zhurri. Sipas thënieve të vetë Anas para dy vitesh, ka mbaruar Bio-Kimi me mesataren 9.9. Se ]’duhet në krye të Sigurimeve Shoqërore një mësuese Bio-Kimie, këtë e di PS-ja, PD-ja dhe LSI-ja, të cilat kanë vite që venë në vendet drejtuese militantë. Ana është militante, sepse jo vetëm drejton PS-në për rrethin e Korçës, por edhe në një diskutim politik të dy viteve më parë në FB, dëshmoi një histeri të habitshme prej partiakeje.

Këto ditë, ndoshta vuan faktin, që një punonjëse e saj ka vrarë veten e dëshpëruar. Nuk dua ta n gushëlloj, sepse edhe nëse nuk ka as më të voglin faj, ka përgjegjësi më shumë se unë, Vjollca, Klea, Beni, Emili, Frida e të tjerë bashkënxënës, në gjendjen e krijuar në emërimet dhe pushimet nga puna në Korçë.

Askush nuk mund t’i sjellë familjes Bruna Mekon.

Asgjë e mirë nuk vjen as nga ky shënim i shkurtër.

Edhe unë si shumë qytetarë korçarë jam i dëshpëruar. Nuk shoh asnjë rreze drite për bashkëqytetarët e mij.

Veç dua të klith:

Njerëz bashkohuni me njëri tjetrin për të dalë nga dëshpërimi!

Që të tjera nëna të mos vetëflijohen!