Gratë shqiptare

Sot ka më se 40 ditë që ka kaluar 8 marsi dhe do ja lejoj vetes të shkruaj dy rrjeshta për tre gra shqiptare, për të cilat nuk kam respektin qe kam per shumicen e grave tona.

Thuhet, që pas burrave të suksesshëm është edhe një grua e fortë, e cila meriton gjysmën e suksesit. Në tre rastet tona, gratë që do përflas meritojnë edhe më shumë se gjysmën. Ato që do them nuk janë të reja dhe janë edhe të paprovuara, por unë i kam besuar ndaj po i shkruaj si të vërteta dhe ju paralajmëroj që t’i shihni me një dozë skepticizmi.

Në fundin e viteve ’90 dhe fillimin e shekullit të ri, ishin dy gra që përgjonin shumë lëvizjet e njëra tjetrës. Xhoi Nano dhe Monika Kryemadhi. E para ishte biznesmene me biznese të sukseshme në sajë të të shoqit Fatos Nano, kryetar i PS dhe kryeministër i paqëndrueshëm dhe e dyta, politikane dhe bashkëshorte e nr.2 në PS Ilir Meta, i cili kishte qënë një kohë kryeministër i qëndrueshëm. Përgjimi nuk ishte për lluksin e vilave apo apartamenteve (që është shpesh shkak zilie për gratë tona të dashura shqiptare), por për transaksione të mëdha dhe lëvizje jashtë shtetit të lidhura me to, siç ishin privatizimet e bankave dhe të tjera veprimtari të ngjashme. Fjala ishte se cili bashkëshort do ishte në gjendje të shtinte në dorë milionat e Eurove, që i kishin shpëtuar ose do i shpëtonin bashkëshortit tjetër.

Duke pasur një burrë dembel dhe mbase jo shumë ambicioz, Xhoi doli nga rradha e përfitueseve dhe ka mbetur për gati 10 vjet në anën e përgjueseve. Vendin e saj nuk e zuri një bashkëshorte udhëheqësi, por e bija e udhëheqësit Sali, avokatja me studio, Argita Berisha. Transaksionet e saj të dokumentuara arrijnë shifra marramendëse. Më marramendëse janë shifrat e kërkuara, por që nuk janë përfituar se investitorët janë tërhequr. Populli i thjeshtë edhe i di edhe si di, por Monika dhe Xhoi me siguri nuk kanë humbur asnjë prej tyre se janë në përgjim.

Ka njerëz që çuditen me pangopësinë e Argitas, Monikas dhe Xhoit. Unë JO. Janë pikërisht këto gra me kërkesa dhe ambicie për jetën, që bëjnë, që burrat e baballarët e tyre të ndjehen të fortë, të dobishëm , të sakrificës, familjarë, të pathyeshëm.

Edhe në se një ditë ata do shkojnë pas hekurave(tuberstakfurullah!) janë këto gra që jo vetëm do i ndjekin gjyqeve e burgjeve, por do rrinë edhe tërë ditën para kamerave të dëshmojnë për pafajësinë dhe sakrificën e tyre për Shqipërinë.

Rrofshin gratë tona!

Lavdi marksizëm-hajdutizmit fitimtar!