A thua vertet e di se c'dua?

KETE DUA

Dënomëni me shurdhërinë tuaj,

Do klith sa lëvizjet e buzëve t’ju zgjojnë.

Dënomëni me verbërinë tuaj,

Duart do tund ajrive,

Sa erërat mornica t’ju çojnë.

Nuk dua të dini kush thërret,

Nuk dua me gisht të më tregoni.

Dua që trupin t’ju ngjeth,

Kur rininë e humbur të kujtoni.

Dua mos ik nga kjo botë,

Pa thënë se ç’dhimbje ndjeja

Kur dhëmbët i mbanim shtrënguar,

Kur s’shkonim në vise të reja,

Kur syve të të mjerëve ju vidheshim,

Se druheshim mos i lëndonim,

Kur ecnim me hap ushtarak,

Kur “Tungjatjeta” këndonim.

Nuk dua të më thoni “ju pëlqen”,

As që të endeni me mua.

Falni por kurrë mos harroni!

Këtë gjë të thjeshtë-

Dua.