Ti frigesh XIV

Ti frigesh,

Të këndosh me vete

Notat e këngës nën të cilën kërcyem,

Dhe pafajësisht gjoksin e ngrohtë

Dorës më mbështete.

Trembesh vetes ti pohosh

Se të më puthje doje,

Aq shumë dëshëroje,

Për krahësh të më merrje,

Të më bëje për vete.

Mes të mëndafshtash shtroje,

Që ai nga udhëtimet sjell,

Ndërsa mbi kotësinë përlotesh

Dhe frikën e atij çasti mallkon,

Që nuk të la fort të më shtrëngoje

E më pas brenda qenies të më merrje,

Ti e mekur dridhesh,

Se e di që edhe nëse përsëritet ai çast,

Kur duhet të zgjedhësh mes

Pasionit,

            Mirëqënies,

                        Dashurisë,

                                    Seksit,

Sërish ti do frigesh.