Korça, Rama dhe Greqia

Ishin dy shkrime në internet, aspak të lidhur me njëri tjetrin, por që më sollën në mendje marëdhëniet tradicionale të Korçës me Greqinë dhe rëndësinë e tyre për të ardhmen. Shkrimi i parë, bënte fjalë për komente të ministrit të jashtëm grek rreth marëdhënieve të sotme (jo të mira) me Shqipërinë, gjatë një fjalimi në Universitetin e Kozanës.

I dyti, ishte intervista e një të moshuare me origjinë nga Leskoviku, që ishte arrestuar nga gjermanët në magazinat e partizanëve në Osojë dhe pasi kishte kaluar javë në burgun e Selanikut bashkë me 4-5 vajza të tjera, ishte dërguar në kampet e përqëndrimit. Ajo dëshmonte jo vetëm për solidaritetin e grave greke në burg, por për ndihmat dhe vizitat e shpeshta, që ju bënin banorët e Selanikut për t’i ndihmuar materialisht dhe shpirtërisht.

Nuk prirem të besoj politikanin Kocias, sepse e di , që i përket të njëjtës racë të ndyrë të politikanëve të Ballkanit, por e besoj plotësisht dëshminë e gruas nga Leskoviku, që dikur ishte internuar sepse ndihmonte forcat nacional-çlirimtare.

Marëdhëniet e trevave të Korçës me Greqinë, kanë pasur ulje dhe ngritje, si kanë gjithmonë marëdhëniet mes fqinjëve gjaknxehtë, zemërakë, të panxënë dhe fodullë. Në periudha të zhvillimit të njërës anë, arroganca është shtuar tek “më zengjini”, e megjithatë, me ta kemi bërë tregëti, kemi ngrënë dhe pirë dhe kemi lidhur edhe krushqira.

Për Korçën Greqia dhe sidomos pjesa “maqedonase’ e saj ka qënë shumë e rëndësishme dhe anasjelltas. Në perëndim të Selanikut, Korça është qyteti me popullsinë më të madhe ndaj është i rëndësishëm edhe për ekonominë e Greqisë Veriore.

Por ka edhe një faktor tjetër shumë të rëndësishëm për Qarkun e Korçës, që lidhet me shtetin fqinj. Mbi 40 mijë korçarë, kolonjarë, devollinj jetojnë në Greqi. Shumë prej tyre kanë marrë edhe nënshtetësinë greke, por kjo nuki bën më pak shqiptarë dhe as më pak të interesuar për ngjarjet në Shqipëri dhe sidomos për marëdhëniet me shtetin grek.

Në mënyrë të pajustifikuar (për të mos e quajtur absurde), në 4 vitet e qeverisjes së Edi Ramës, marëdhëniet me Greqinë kanë shkuar në pikën më të ulët të 20 viteve të fundit. Pa dashur të shfajësoj qeverinë e Cipras-it, që nuk ka se si të shpëtojë nga dritshkurtësia dhe megalomania, që kanë qënë karakteristika të diplomacisë greke në marëdhëniet me fqinjët, përsëri, vetë fakti, që ekonomia greke është prej një kohe të gjatë në krizë, e bën Greqinë më pak arrogante.

Por arroganca (kjo karakteristikë thelbësore e Ramës), ka karakterizuar tashmë marëdhëniet tona me fqinjin lindor. Vizitat e nivelit të lartë kanë munguar tërësisht dhe Rama “flirton” hapur me Erdoganin, duke i lënë të kuptojë Greqisë, se mund të vihet në “një darë“ edhe në lindje edhe në perëndim. Edhe pse ne nuk kemi pse të armiqësohemi me Turqinë, pasi interesat kombëtare e duan një marëdhënie të mirë me të, “armiqësimi” me Greqinë, që jo vetëm është fqinj më i afërt, jo vetëm që është një antar i Bashkimit Europian, por është edhe atdhe i dytë për mijra shqiptarë është joproduktiv dhe i dëmshëm, por do e quaja edhe antishqiptar.

Eshtë e lehtë t’ju biesh “daulleve të nacionalizmit” dhe të bësh njerzit të ndjehen të rëndësishëm edhe pse shumë herë marrin ushqime me listë. E ka bërë për 45 vjet Enver Hoxha. Korçarët, që jetojnë në Greqi (dhe jo vetëm ata) e dinë se sa e rëndësishme është për ta që marëdhëniet me Greqinë të jenë të shkëlqyera. “Hakmarrja” ndaj arrogancës së grekëve që shprehej në operacionet “Fshesa”, ajo e “prishjes së kompjuterave në kufi” për ditë të tëra, e përbuzjes së “allvanosëve”, me të njëjtën monedhë është hakmarrje primitive.

Nuk është aspak e rastit, që ka një rritje të mbështetjes ndaj LSI-së në Korçë. Edhe pse e dinë se cili është Ilir Meta, ka shumë korçarë, që vlerësojnë prirjen e tij për marëdhënie të mira me Greqinë.

Por këtë gjë, nuk është në gjendje t’ja spjegojë aventurierit Rama, as Niko Peleshi, që personalisht ka pasur dhe ka marëdhënie shumë të mira me fqinjët tanë.

Në qarkun e Korçës nuk ka pasur kurrë as edhe një fshat të vetëm me popullsi greke.

Por grekët, me të mirat dhe dobësitë e tyre, i kemi mirëpritur në sofrat tona dhe po ashtu na kanë mirëpritur edhe ata. E di që Edi Ramës nuk i bëhet vonë për këtë, por ndoshta do i bëhet vonë kur të shikojë, që do i firojnë votat në Korçë.