Po kësaj ç’emër t’i vemë?

Arkitektura e shëmtuar (jo thjesht kontroverse) e arkitektit australian Wilson, vazhdon të trondisë, ata që e duan Korçën dhe njohin arkitekturën e saj. Nuk kanë munguar edhe etiketimet negative për Kullën duke e quajtur “çelës anglez”, “objekt fallik”, “mëngë në kurriz”, “shkop betoni” e të tjera të ngjashme. Objektin tjetër, që është duke u përfunduar përkrah Katedrales, vetë e kam quajtur “Derri i lerosur”, por kur të dalë përfundimisht në dritë, kushedi se ç’nofka do i venë korçarët.

Po këtij hoteli-qendër tregëtare, në zemër të qytetit ç’emër t’i vemë?

Tamam në fillimin e pjesës me kangjella të shëtitores të njohur, ku gjithshka është më e lehtë, më dantellore, më fluide, më e paqme, se në të gjithë pjesët e tjera të Korçës, shfaqet kjo monstër.

Atje ku hapësira hapej dhe hijeshohej nga gjelbërimi i lulishtes, në fundin e të cilës zbardhonte si n jë tempull dijesh Biblioteka e vjetër, tani ndeshesh me brutalitetin e këtij objekti në ndërtim.

Duket një karshillëk i hapur edhe ndaj shtatores së Themistokli Gërrmenjit, që kërkonte një Korçë europiane me ndikim francez.

Nuk di si t a quaj. Ndoshta një monument i Republikës Anadollake të Korçës.

Më dhimbsen investitorët, të cilët kanë qënë të detyruar nga Bashkia për ta bërë projektin tek studioja e arkitektit Australian në Tiranë.

Shoh mes emrave, veë Peter Willson edhe atë të arkitektes Burda, e vetmja nga arkitektët korçarë që ka shkruar në favor të Kullës Vrojtuese, duke e nënvizuar edhe me klithmën “O njerëz, po e shikoni sa i madh është sheshi?”

Eshtë e pamundur të kërkosh ndaljen e këtij projekti pasi pronarët kanë shpenzuar jo pak.
Po a mund të korrigjohet?

Nuk di, nëse deri këtu ku ka arritur, mund të ketë mundësi korrigjimi për ta sjellë sadopak “në biçim”.

Të vesh kujen, nuk bën dobi.

Po edhe të kthesh kokën mënjanë është e pamundur, se me këtë “patlixhan të deformuar” do përplasesh sa herë të dalësh shëtitje në qytet.

Ndjehem i pafjalë, i pafuqishëm dhe i tronditur.

Perëndia vëntë dorë!