Nuk mund të vrapoj
Në këtë perandori të bardhë
Ndaj mbi të çapitem.
Dielli më shpon përtej
Por jo borën dhe akullin nën të,
Poshtë akullit lumi i ëndrrave
Ngadalë rrjedh
Dhe mërmërit pa zë.
Bjerë dëborë furishëm dhe shtruar,
Nga i murmurti qiell,
Mbi të bardhin dhe!
Mbulo më shumë
C’ka është mbuluar:
Fshehtësitë e fajshme,
Endrrat e dremitjes në drekë,
Ankthin,
Frikën e fluturimeve mbi re!
Dita do vijë,
Kur dielli do ndalet tek tejshkueshmëria ime
Dhe më me forcë do ngrohë.
Bora do shkrijë
Dhe nën të do duken eshtrat e ëndrrave të shkuara,
Të bardha,
Si perandoria e akullt,
Që i treti dikur nëpër kohë.
No comments:
Post a Comment