Kërpudhat

Ato fshihen plot droje mes fiereve,

Duken si të zëna në faj.

Dje nuk ishin

Dhe sot papritur u rritën,

Nga shirat që rrallë bien në maj.

C’farë ndodh me këto dashuri të fshehta,

Që brenda natës gufohen,

Pranë trupit të kalbur të një mështekne?

Të tulta,

                Të çuditshme,

                                Fëminore,

Ato të joshin me të tyren pafajësi.

Ti i mendon se janë shenja zemre,

I tërheq,

i përkëdhel,

                                i puth;

Seç’ndodh  më tej askush s’e di!