Muzgut,
Vështrimin vara tek dielli në zhytje,
Me sytë gjysëmmbyllur ndjeja magjinë,
I shkëputur nga gjithshka,
Rëra,
Pemët,
Njerëzit
Edhe nga ti që prisje më tutje.
Freskia e errësirës më përmëndi
Dhe ndjeva se të humba.
Diku mes trokitjes të gotave,
Aromave të parfumeve
Dhe djersës së çifteve që luanin rumba.
Prita të dëgjoja
tingujt e qetësisë
Dhe mëngjesin që vjen pa zhurrmë.
Në vetminë e një plazhi të humbur
Prita rrezet të ngjyrosin kujtimin
E ne të dyve,
Në të njëjtin vend dikur puthur.
No comments:
Post a Comment