Qetësinë qëmtoj mes gjetheve të vjeshtës,
Ndërsa kumbojnë këmbanat poshtë kodrës.
E diela shtriqet mbi qytet,
Nën qiellin e varur mbi majat e kishave.
Dyzuar jam mes meditimit dhe lodrës.
Kur meditoj nuk më ndahet,
Dielli i butë i vendlindjes,
Që ndriste aq bukur të dielat e shkuara.
Mbi të kuqin e tjegullave zbriste,
Ndalej në të bardhën e avllive,
Në okrën e fashove të drunjta,
Magjishëm nga Mioja të pikturuara.
No comments:
Post a Comment