Blertë dhe kaltër

Mes dy ngjyrash jam i ndarë

Në të kaltrën e qiellit

Dhe të blertën e blerimit.

Nuk di se ku fshihet e verdha.

E kaltër është rrëkeja,

Që mes gjetheve dhe barit vrapon

Në rrugën plot dredha;

Ngjyrë ulliri është harabeli që pemëve ngrihet,

Dhe sythi ende paçelur;

Kënga buzëve mbetur

E kaltër është.

Nuk dua të di si e arta

Të kaltërtën ngjyrë në të blertë ktheu.

Pezull jam mes të dy ngjyrave,

Po aq i lehtë dhe prehës,

Si i pafundmi qiell kapur horizontesh,

Eshtë dheu.

Mos prit shpërthimin larushan,

Të të sjellë në të thjeshtën vatër!

Unë pres,

Me padurim pres,

Mes ngjyrës së blertë

Dhe asaj të kaltër!