Hajduti Nano përshëndet hajdutin Rama

Kongresi “qesharak” i jashtëzakonshëm dhe i zakonshëm po mbahet sot në Tiranë. Eshtë kongresi i partisë më të madhe në vend, e cila nuk mbush 30 vjet sot sikundër pretendohet, por 80, sepse është vazhdimi më i drejtpërdrejtë I partisë-bandë, që u formua në nëntor 1941.

Por PARTIA, që ka drejtuar këtë vend për 60 vjet prej vitit 1944 me dy ndërprerje 1991-97 dhe 2005-2013 është një pjesë e rëndësishme e realitetit shqiptar, që nuk mund të injorohet. Ka pasur disa periudha , kur ka mbetur e padrejtuar nga një dorë e vetme, që kanë qënë ato nga 1941-48 dhe vitet kur Nanoja hyri në burg dhe më pas ka patur vetëm një udhëheqës, të cilët sipas rradhës kanë qënë Enver Hoxha, Ramiz Alija, Fatos Nano dhe Edi Rama. Kushdo që mundohet të fshehë këtë fakt ose gënjen veten dhe të tjerët, ose është një idiot i vërtetë në fushat e historisë dhe politikës.

E megjithatë kushtet nuk janë të njëjta. Prej vitit 1945 dhe deri më 1990 kishim të bënim me një sistem ekonomiko-shoqëror një partiak dhe ekonomi të centralizuar, tashmë me një sistem pluripartiak dhe ekonomi të tregut.

Ekzistojnë gjithfarë përrallash në mediat qëndrore dhe në ato sociale, se Partia Socialiste u formua si një parti e majtë europiane, progresiste dhe vazhdon të jetë e tillë. Edhe kundërshtarët e Ramës që kanë qënë ish-socialistë tregojnë përralla me europianizmin dhe progresivitetin e saj dhe gjoja ndryshimin nga uzurpimi që i bëri Rama me rilindasit e tij.

Paria Socialiste nuk ka qënë asnjëherë europiane dhe progresiste.

Ka qënë dhe mbetet një parti që ka strehuar nostalgjikët e Hoxhës, ish-sigurimsat me familjet e tyre, njerëzit e goditur pa të drejtë nga PD-ja e Berishës dhe plot arrivistë, që kuptuan forcën e saj elektorale dhe duan të përfitojnë nga thërrimet që të jep pushteti. Sepse janë të tillë gjithë anëtarët dhe përkrahësit e saj ndaj edhe Rama sundon PS-në dhe Shqipërinë, në vend nuk ka asnjë lëvizje sindikaliste dhe të pasurit pasurohen gjithnjë e më shumë ndërsa e kundërta ndodh me të varfërit.

PS-ja e këtyre 30 vjetëve ka dy fytyra që e përfaësojnë dhe të dyja janë fytyra hajdutësh. E para është ajo e Fatos Nanos, që nxiti në maksimum korrupsionin në Shqipëri dhe e dyta ajo e kreut të sotëm Edi Ramës, që ja mori me dredhi bandën “hajdutit dembel” Nano dhe që është edhe më hajdut se i pari. Dhe pikërisht sot, hajduti dembel, që dikur donte ta zhdukte Ramën nga faqja e dheut, e përshëndet si një mafioz, që duhet të pranojë se mafiozi tjetër ishte më i talentuar për intriga.

Më duhet të shtoj edhe një fytyrë të tretë lidhëse midis tyre dhe që përfaqëson lidhjen e drejtpërdrejtë me Partinë e Hoxhës. Eshtë fytyra e vrazhdë e kriminelit Gramoz Ruci, që përfaqëson edhe një kokë tjetër të përbindëshit “Kimera”, që është Partia Socialiste. Sot, krimineli Ruci po largohet vullnetarisht (ose i detyruar) nga Partia ku militoi për mëse 40 vjet.

Sigurisht do vijë një ditë që forca e kësaj partie-përbindësh të zvogëlohet. Nuk mundet që njerëzit e thjeshtë e të varfër të besojnë më tek kjo bandë e rrezikshme hajdutësh, e cila vetëm parti e majtë europiane nuk është. Dikush nga ata që më lexojnë do thotë:”Do na duhet të presim edhe 30 vjet të tjera?”

Përgjigja ime do ishte: Nëse kini vendosur të prisni, mund të prisni edhe më shumë se 30 vjet!