C’do ndodhë me ne?

Ne nuk kemi të bëjmë

Me rrotullimin rreth diellit

Me solsticet,

                Ekuinokset,

A pikën ku ngrihet atë ditë lëmshi i zjarrtë.

Nuk kemi përse të ngremë përmendore,

A të gdhendim emrat qartë,

Në të paprishme materie

Që në mijra vjet dikush ta gjejë,

Të përulet para saj,

A të bëjë  me të, çka i vjen dore.

Ne çastin tonë e zgjatëm,

E nderëm,

                E tejçuam,

E përzjemë me dashuri.

Nuk patëm frikë nga koha,

As u morrëm me ndrimin e viteve.

Të dlirë e të etertë u ndjemë,

Të prehur në pafundësi.

Një copë qiell na mjafton,

Dy tingëllima,

                Një melodi e re,

Dhe puthja e gjatë që larg na çon

Naj spyesim:

-C’do ndodhë me ne?