Taqon e kam mbret, e kam dovlet!

Shprehja e thënë diku nga vitet ’50 të shekullit të kaluar, vërtet është thënë për Taqon, po mund të ishte thënë edhe për Raqin, Metin, Xhuvin, Fiqon, Nikon, Bledin e të tjerë meshkuj me emër dyrrokësh.

Eshtë thënë në një moment entusiazmi nga e shoqja e Taqos, që dëshmonte me këtë jo vetëm vlerat e të shoqit, por edhe përkushtimin e saj, bindjen e plotë deri në nënshtrim.

Disa, me keqardhje, mund të thonë që “Ikën ato kohë të arta, kur burri ishte burrë dhe gruaja ishte grua” a thua se tani me daljen e homoseksualëve sheshit nuk arrijmë të dallojmë se kush është burrë dhe cila është grua.

Por shprehja “Taqon e kam mbret, e kam dovlet!” nuk është larguar ende jo vetëm nga shoqëria jonë, por edhe nga ato më të përparuarat perëndimore.

Këtë më kujtojnë gratë, që detyrohen të jenë të pranishme në konferencat e shtypit të burrave të tyre të rëndësishëm, pasi “zuzarët” burra janë kapur në skandale seksuale. Ju ka ndodhur politikanëve të njohur, sportistëve të famshëm, investitorëve të pasur. “I stand by my man!”(I qëndroj përkrah burrit tim) është tani shprehja “dhjerokrenare” e këtyre grave, që më shumë se për fëmijët dhe dinjitetin e tyre personal, mendojnë për humbjen e pozitës në një nivel të lartë në shoqëri.

Tek ne nuk është arritur ende në standartin e përkrahjes në konferenca shtypi, sepse skandalet e këtij lloji dalin shumë pak në shtyp edhe se përfliten gjithë kohën kafeneve. Gratë e të rëndësishmëve tanë kanë shprehjet justifikuese “E po të gjithë burrat derra janë!”, “Ta le unë, që ta marrë ajo tjetra?!”, “Familja është e shenjtë“,  “ I ngjiten këtij timit për interes ato kuçkat” dhe kështu jeta vazhdon në një llum hipokrizije të përzjerë me të mira materiale, ku të dashurat e ofiqarëve shoqërohen me gratë e tyre, shkojnë sëbashku në pushime në Detin e Kuq, të Zi apo Ciklamin dhe këmbejnë idera rreth dietave dhe maskave të fytyrës.

-Po për burrat e të rëndësishmeve, ]mund të të thuash?- mund të më pyesni me plot të drejtë.

E po mbretëreshë nuk rimon me “dovlet”.