I dhjerë, por krenar

Kjo shprehje e çekut Jarosllav Hashek, në gojën e Shvejkut është aq e goditur për ne shqiptarët, sa ka një kohë të gjatë, që përdoret në shumë situata.

Një nga ilustrimet më të mira të kësaj shprehjeje duhet të jetë fotoja e djeshme në Fier e kryeministrit Rama. “I dhjerë, por krenar ama!”

Qëllimisht apo nga një zgjedhje e subkoshiencës, Rama ka zgjedhur llojin e pantallonave që të “mbulojnë të dhjerën”, por n jëkohësisht, për ata që kanë vojtur në jetë  e venë edhe në pah.

Rama ka vendosur të veshë brekushe të stilizuara, pikërisht se brekushet të tregojnë se mund të jesh i dhjerë, por edhe tç të mbulojnë prej saj. Se mund të të ndodhë , që gjatë një mbledhjeje të gjatë me të huajt, për shkak të diarresë dhe pamundësisë për tu larguar të shpëton. Dhe mund t’i shpëtojë kujtdo, edhe “djalit më të mirë të Shqipërisë“ sipas Peleshit, bile edhe Skënderbeut sipas Spiropalit. (Kjo puna e të dhj… të Skënderbeut nuk duhet të më kishte shpëtuar, por Edin nuk e kanë krahasuar me ndonjë figureë tjetër historike shqiptare. Dhe sipas Barletit, nuk ka asnjë rast diarrheje të Gjergj Kastriotit gjatë betejave zulmëmëdha kundër turqve.)

Nëse ke veshur kostum të modës së sotme, me pantallona të ngushta pas mollaqeve dhe pak të shkurtra, që të duken çorapet, jo vetëm që era shpërthen menjëherë, por nuk ka tavolinë, podium apo edhe bodigard, që të të mbulojë turpin. Le të jesh sa të duash krenar! Le të përdorësh batutat më të zgjuara dhe anekdotat më pikante! Je i dhjerë.

Sa ndryshe po të kesh brekushe!

Dhe sidomos po t’i kesh të stilizuara dhe me ndonjë paisje shtesë brenda në shtrat.

Era nuk ka nga të dalë gjëkundi se lart, t’i shtrëngon për beli ushkuri (i stilizuar). Poshtë po janë të lidhura mirë si kallce dhe po të jenë edhe prej stofi pa vrima, prej lëkure ose mushamaje asnjë molekulë e vockël fekalesh nuk arrin të depërtojë në ambjentin solemn.

Shtrati i gjatë, i bollshëm dhe me një formë të papërcaktuar, të lejon të lirohesh edhe nga një drekë e plotë me antipasta, supë, të parë , të dytë dhe ëmbëlsirë.

Pa erë, pa njolla dhe pa mbushje të pantallonave askush nuk mund të dyshojë se kryeministri i nderuar është i dhjeruar për momentin. Ai mbetet largpamës, i mençur dhe me vështrim të tretur në të ardhmen, pa I kushtuar rëndësi jashtëqitjeve të mediave dhe jashtëqitjes së tij, kudo që ajo të ndodhet , thellë në palat e brekusheve të stilizuara.

Vështirësi mund të ketë kur të ecë para mes “lehjes së qenve”, të cilët për shkak se kanë nuhatje tejet të veçantë, kuptojnë, që diçka nuk shkon në figurën e kryeministrit, por nuk e shprehin dot qartësisht. Por edhe këtë mund ta zgjidhë duke përdorur nga ato makinat lëvizëse, me të cilat kalon Papa mes turmave.

Po ç’ka qënë ajo sëkëlldi, që e detyroi kryeministrin të veshë brekushet?

Mbase e ka kuptuar, që nuk mund të vazhdojë të dhj… mbi kokat tona.