Ed-ami në Ed-en

Dhe ditëne e tretë Zoti bëri tokën dhe lulet e pemët filluan të lulëzojnë në të. Edhe kopështi i Edenit. Pastaj në dy ditë të tjera të gjata, Zoti u mor me qiellin dhe detin dhe ditën e gjashtë u kthye të vinte në tokë kafshët dhe njerëzit. Kur befasë, mes fiereve të lartë, i doli një krijesë cullake, e ngjashme me Adamin, që kishte ndërmend të krijonte.

-Po ti cili je?- pyeti Zoti

-Unë jam Ed-ami?- u përgjigj cullaksi pa ju dridhur qerpiku

-Po kush të krijoi ty? – tha Zoti duke u menduar se mos i kishte shpëtuar një krijim i tillë i cungët, kur merrej me krijimin e kafshëve të tjera.

-Unë jam “self-made”- tha Ed-ami- për të udhëhequr pasonjësit. Ti krijove Edenin dhe ky do jetë vendi im dhe i Ed-ensave.

-Po për të bërë pasonjësit do të duhet një grua-  tha Zoti, i çuditur nga siguria e gjallesës.

-Nuk ka nevojë. Unë jam piktor dhe i bëj vetë.- tha Ed-ami dhe vizatoi me një shkop mbi bar, dy qënie, që u ngritën menjëherë mbi dy gjymtyrët e tyre të pasme.

-Po këta cilët janë?

-Djemtë e mi, Tahiri dhe Lal Eri- u përgjigj i entusiazmuar Ed-ami – Do argëtohemi kur të zihen deri sa njëri ta vrasë tjetrin.,

“Ky paska ngrënë nga Pema e Dijes” mendoi Zoti duke ndjerë keqardhje, që nuk kishte pasur mundësit a paraljmëronte. Hodhi sytë nga Pema e dijes dhe pa që nuk kishte asnjë frutë të mbetur.

-Po përse do zihen djemtë e tu?

-Njëri do kërkojë ta mbjellë Edenin tej e përtej me kanabis, kurse tjetri do të presë pemët dhe të ndërtojë Kulla.

-Po ti anën e kujt do mbash?- pyeti Zoti i habitur nga mungesa e dashurisë atërore e Ed-amit.

-Do t’i le të hanë kokën deri sa ti të mërzitesh dhe të bësh Përmbytjen e Madhe. Kush të ketë fituar do ta ve të ndërtojë Arkën. Patentat e Lundërtarit të dy i kanë marë.

-Po të ketë fituar Lal Eri dhe të ketë prerë të gjithë pemët me se do ndërtohet Arka?

Këtu Ed-ami u mendua një çast, pastaj diçka vizatoi me të shpejtë dhe një krijesë pak “kolendrike” u ngrit më këmbë dhe filloi të këndonte.

-Po ky kush është?

-Taulant Balla. Do merret me kontrabandën e trungjeve.

Atëhere Zoti u bind, se krijesa e dalë padashje gjatë ditës së katërt ose të pestë nuk mund të ndalej para asnjë pengese.

-Nuk dua të të zhbëj edhe pse mundem, por po të le porosi të kujdesesh për peshqit, zogjtë dhe kafshët.

-A për punë mua nuk më ke!- u hodh menjëherë Ed-ami dhe filloi të vizatonte edhe një herë, këtë rradhë më me kujdes dhe krijoji Niko Peleshin.

Të gjitha këto ndodhën të gjashtën ditë.

Të shtatën, të gjithë pushuan.