I Qeshuri, Seriozi dhe Ciniku

Ata janë vetëm adashë. Nuk i bashkon as mosha dhe as profesioni.

Niko Peleshi është politikani.

Niko Kotherja është historiani.

Niko Piperi është nihilisti.

Të tre janë korçarë dhe me siguri e duan shumë qytetin e tyre.

Peleshi ka një karrierë të shkëlqyer në politikë, një karrierë më modeste në biznes dhe pa karrierë në profesionin e tij të inxhinierit elektronik. Eshtë i Qeshuri.

Kotherja është një Niko, që mund të ketë qënë edhe Besnik më parë, por kjo nuk ka shumë rëndësi. Ai është një studiues serioz, që studimet e tij historike i ka vënë në shërbim të Atdheut, Kryeministrit dhe Niko Peleshit. Ndoshta është duke punuar edhe rreth temës, se ç’vend do zerë Peleshi në historinë e Korçës, Shqipërisë dhe më gjërë. Eshtë Seriozi.

Piperi nuk ka mundur të përfundojë studimet e larta, e megjithatë, ka pasur një karrierë si sportelist hoteli, që e ka ndihmuar të dijë shumë nga bota e nëndheshme e politikanëve, biznesmenëve, gazetarëve dhe gjithë VIP-ve të tjerë. Eshtë mosbesues deri në nihilizëm. Gjatë ditës lexon shtypin online dhe ndjek në FB se si gënjejnë politikanët lokalë. Eshtë Ciniku.

Në një shoqëri demokratike bashkëjetojnë më së miri të tre.

Të tre tipa të këtij lloji ekzistonin edhe në Diktaturë, por Piperët nuk e kishin të lehtë ta hapnin gojën. Ndaj shtireshin ose si të Qeshur ose si Seriozë.

Në një Korçë Demokratike këta të tre jo vetëm bashkëjetojnë por i bëjnë edhe mirë njëri tjetrit.

Se të gjithë mund të entusiazmohemi nga i Qeshuri, që jo vetëm na përqafon gjithë dashuri rrugës, na pyet se si i kemi nga shtëpija duke përmendur emrat e të gjithë të pjellëve tanë, por edhe na thotë ta marrim në telefon sa herë të kemi ndonjë problem.

Se të gjithë mund të marrim seriozisht punët studiuese të Seriozit, në shërbim të festimeve të Majta, të evidentimit të figurave të Majta dhe historikut Sallak të Korçës.

Por këtu na vjen në ndihmë Ciniku, që na kujton, që gjërat nuk janë aq të qeshura dhe serioze sa duken. Se mes tyre ka edhe ca si shumë gënjeshtra.

Se këta dy Nikot , njëri “lokomotivë e përparimit” e qytetit dhe tjetri “historian“ i tij, kanë edhe ca “skeletë në fshehur në sobalkat e tyre”.

Ndaj është kaq e vlefshme Liria.

Ndaj edhe qytetit tim i duhen të tre Nikot!