Dikë vrasin në një fushë larg,
Një tjetër godasin me të mprehtë teh,
Dikujt i kanë rrëmbyer lirinë,
Një vajzë e vogël nuk sheh.
Ngujuar në vetminë mbytëse,
As fjalët që shkruaj,
As tingujt që dëgjoj,
As ngjyrat
që më shfaqen
Nuk më çojnë dot tej.
Edhe lotët nuk rrjedhin vetëm në dy sy!
Dua të të kem pranë,
Të lotosh me mua,
E më pas të thuash
“C’do gjë është ok!”
No comments:
Post a Comment