Nuk ëndërroj më,
Nuk thith dot më.
Nuk kam më ç’të tregoj
Ndjehem i ndyrë pa ty
I shëmtuar jam pa ty
Si një jetim që kot jetoj.
Nuk kam më dëshirë
Për jetën e mirë.
Jeta më ndal kur shkon larg ti
Asgjë s’më mban
Dhe shtrati më ngjan
Me një platformë treni
Prej ku ti ik.
Unë jam i ligur
Plotësisht i ligur
Si mbrëmjeve kur nëna më linte vetë
Në dëshpërimin tim të shkretë.
Unë jam i ligur,
Përsomërisht i ligur
Ti vjen dhe nuk dihet se kur,
Ti shkon dhe nuk dihet se ku.
Dhe kjo ndodh qyshkur
Më bën të ndjehem si dru.
Si dru i that’
Si një mëkat
Tek ti jam i varur
Krejt i lodhur, i mjerë,
Tek shtirem i lumtur
Kur ka rreth të tjerë.
Gjithë natën pi
Po edhe tërë uiskit
Kanë të njëjtën, të hidhur shije.
Varkat shkojnë flur
Me tëndin flamur
S’di ku t’shkoj se kudo ti shihesh.
Jam i ligur,
Plotësisht i ligur.
Gjakun e hodha në venat e tua
Dhe ndjehem si zog i copëtuar
Ndërsa ti fle me mua.
Unë jam i ligur
Përsosmërisht i ligur
Më bëre të ndalja këngët
Më bëre fjalët t’i humb
Dhe ende nuk mbahem më këmbë
Para tëndit trup.
Kjo dashuri me ty,
Në vazhdon kështu
Do më mbarojë të vetmuar
Pranë një radioje
Si një lloj idioti
Që dëgjon zërin e tij duke kënduar:
Unë jam i ligur
Plotësisht i ligur
Si mbrëmjeve kur nëna më linte vetë
Në dëshpërimin tim të shkretë.
Jam i sëmurë
Ja kjo është
Krejtësisht i ligur,
Më bëre të ndalja këngët
Më bëre fjalët t’i humb
Zemrën e kam tërësisht të sëmurë,
Të rrethuar me mure
Dëgjon?
Jam shumë i sëmurë!
No comments:
Post a Comment