Sot e gjithë bota e krishterë feston ditën e lindjes së Krishtit, njeriut-Zot që i ndryshoi historinë njerëzimit. Në nderim të tij ka mijra e mijra njerëz në botë me emrin Kristi, Kristo, Kristaq, Kristian dhe variante të tjera sipas gjuhëve të popujve të krishterë.
Kanë qënë dhe janë të shumtë ortodoksët shqiptarë me emrin
Kristo. Eshtë një dukuri më e rrallë në katolikët shqiptarë. Ndoshta sepse kanë
qënë të shumtë edhe e ka sjellë rasti që dy figura shumë të rëndësishme të
Shqipërisë së sotme të jenë bij baballarësh me emrin e Krishtit. Kryeminstri
Edvin Kristaq Rama dhe politikani-shkrimtar-gazetar Ben Kristo (Ki]o) Blushi.
Vërtet i dyti nuk e ka peshën e t[ parit në jetën shqiptare,
por nuk është dikush që mund të injorohet. Eshtë “lojtar”. Kjo u dëshmua së
fundmi edhe nga rroga e habitshme e tij si drejtues i Top Channel.
Dy djemtë e Kristaqëve kanë meritën se hynë vetë në ballin e
poltikës shqiptare duke u munduar të ]ajnë mes gjerdheve, që kishin vendosur
Berisha, Nanoja dhe bashkëpunëtorët e tyre më të afërt. Blushi ishte ndër
gazetarët e parë të gazetës “Rilindja Demokratike”, por duket se i penguar nga
Saliu dhe ndoshta nga historia e fillimit të viteve ’90 e të jatit, përfundoi në
gazetar i “Koha Jonë“ dhe kritik i pamëshirshëm i Berishës. (Ki]o Blushi ishte
intelektuali më i urryer nga shqiptarët në vitin 1991 për shkak të fjalës së
mbajtur kundër atyre që hynë në ambasada.)
Djali i Kristaqit Rama, i njohur si kritik i ashpër i komunizmit,
nuk mundi të vinte në kryesinë e PD-së ndaj për të qënë në politikë provoi nga
formimi i një partie kristiano-islamike bashkë me djalin e një tjetër Kristaqi
(Spartak Ngjelën) dhe bashkëpunimin e ngushtë me Blushin në shkrime kritike
ndaj Saliut në “Koha Jonë“. Këtu zuri fill edhe lidhja e tyre me shumë dritë-hije.
Pas vitit 1997 përfunduan në qeverinë socialiste, njëri si zëdhënës
i kryeminstrit dhe tjetri si ministër kulture dhe më pas ngjitën shkallët
brenda partisë deri sa djali i Kristaqit (Rama) u zgjodh kryetar i PS-së dhe
Blushi ishte numuri 2 i Partisë. Dyshja ishte e bindur se mund të shijonte
frytet që jepte politika edhe pse në opozitë. Rama vazhdonte të mbushte xhepat
me lejet e ndërtimit në Tiranë, ndërsa Blushi kishte bizneset e fshehta të krijuara
në vitet kur ishte ministër arsimi dhe minist[r i pushtetit lokal. Më pas erdhi
ndarja e plotë e dy bashkëpunëtorëve që nuk kishin qënë kurrë miq edhe pse
kalonin dreka e darka me njëri tjetrin dhe gratë e tyre. Ishte bashkëpunimi i dy
njerëzve me vlera minimale njerëzore.
Në humbjen e zgjedhjeve të vitit 2009, Ben Kristaq Blushi u
mundua të detyronte Edvin Kristaq Ramën të dorëhiqej nga posti i kryetarit dhe
t’ja kalonte atij vendin dhe mundësinë për tu bërë kryeministër i ardhshëm i Shqipërisë,
që për të dy nënkupton ndarësin e fondeve të thesit të madh të buxhetit të
shtetit, si dhe përfitimeve të tjera që vijnë nga formula “pengo/ndihmo
bizneset”. Kërkesa dukej e logjikshme, por me gjithë malinjitetin e tij, Blushi
nuk kishte arritur të llogariste malinjitetin e Ramës. Ky i fundit jo vetëm u
rikonfirmua si kryetar, por në fitoren e vitit 2013 e la Blushin jashtë qeverisë
dhe “llokmave të mëdha”.
(vijon)
No comments:
Post a Comment