Për herë të parë dëgjova dje këngën “Emigranti” të vëllezërve Prifti. U bëra kureshtar se kush e kishte krijuar dhe pashë se ishte krijim i plotë i Endrit si tekst dhe muzikë. Aranzhimin (pjesën më me vlerë) e kishte bërë dikush tjetër.
Endri dhe Stefi kanë qënë emigrantë në Greqi dhe gjithashtu
shkojnë shpesh nëpër botë për të dhënë koncerte për bashkëatdhetarët ndaj
mendova se edhe nëse nuk do kishin kapur
plotësisht filozofinë e emigrantëve (gjë e vështirë për tu arritur në një këngë)
të paktën do kishin diçka prej mentalitetit të emigrantëve shqiptarë në botë.
Dhe jo se nuk kishin asgjë të vërtetë, se për shembull në refren ishte kapur një
e vërtetë e madhe e panjohur që shprehej në vargjet: “Emigranti, emigranti/ Në gjithë botën do jetojë/ Si i pasur si i varfër/
Ai jetën do shijojë“. Nuk kuptohet nëse është për gjithë emigrantët në botë
apo vetëm për ata shqiptarë, por e rëndësishme është që konfirmon “ai jetën do
e shijojë“, gjë që nuk ju ndodh atyre që jetojnë në vendet e tyre.
Unë kam dy dyzina me vite që jetoj si emigrant në një vend,
pjesë e të cilit ndjehem, dhe kurrë nuk më kishte shkuar mendja se po e shijoja
jetën. Kisha provuar qindra ndjenja të paprovuara kur kisha jetuar në Shqipëri
si dhe më kishin përshkruar mendjen mijra mendime të reja, por vetëm tani
kuptova se cila është esenca e të qënit emigrant. Mund të jesh i ndryshëm, bile
aq i ndryshëm sa të jesh “ose Al Kapone ose kompozitor”. Jam i moshuar tani për tu bërë Al Kapone, por
me vullnet dhe duke shpenzuar në një shkollë private muzike mund të bëhem
kompozitor. Dhe të bëj një këngë për kantautorët shqiptarë ku hyjnë jo vetëm vëllezërit
Prifti, po edhe kantautori Maksi Kulla dhe Papa Spiroja, që posa ka thurrur
vargjet e një kënge politiko-filozofike dhe e këndon bashkë me të njohurin
Disho.
Dhe këtu vijmë në një pikë, që unë si emigrant nuk arrij ta
kuptoj:
Ka shtëpi
diskografike për të botuar këngët e lehta në Shqipëri apo cilido mund të thurrë
disa bejte, i ve dhe dy akorde dhe mbush eterin nëpër botë me idiotizma?
Mund të më thoni që ky është kuptimi më i plotë i lirisë më
të plotë, kur cilido mund të shkruajë, këndojë dhe “performojë“ çdo gjë që i vjen
nga fundi i kurrizit dhe i del nga gurmazi. Nëse nuk të pëlqen kënga “Emigranti”
mos e dëgjo!
Por më duket se mediat që i transmetojnë këto këngë, ose
edhe ato që vetëm i quajnë artista Endrin dhe Stefin, kanë përgjegjësinë para
publikut shqiptar të shkruajnë rreth “idiotizmave” të tilla , të cilat nuk kanë
asgjë të përbashkët me Artin.
No comments:
Post a Comment