Më në fund pashë emisionin e Top Channel për Mësonjtoren e Parë. Pashë gjashtë shqiptarë të arsyeshëm, që me të drejtë pyesnin dhe diskutonin me qetësi rreth një problem jo të vogël dhe dy funksionarë, që “të zënë me presh në dorë“ ishin tepër agresivë në përgjigjet dhe komentet e tyre. Ishin dy drejtorë institucionesh kulturore (aspak të kulturuar), Niko Kotherja dhe Arta Dollani.
Ishte për të qarë dhe për të qeshur dhe më vinte keq për
moderatorët, të cilët po përpiqeshin të bënin punën e gazetarit pa asnjë lloj
tendence. Vetëm të informonin publikun.
Ajo që vinte pas pyetjeve ishte një qëndrim i egër refraktar
dhe dizinformues i Kotheres dhe Dollanit. Po ç’farë fshihnin?
Fshinin të vërtetën e madhe, që tek Mësonjtorja është
vjedhur duke gabuar, ose më mirë është vjedhur duke falsifikuar. Falsifikohet
historia e ndërtimit, falsifikohet edhe vetë historia e shkollës dhe arsimit,
falsifikohet edhe historia e gjatë e krijimit të muzeut.
Dhe fakti më konkret ishte që dy drejtorët nuk jepnin emrat
e projektues-zbatuesve të restaurimeve dhe njëkohësisht të Muzeut. (Përsëri
fjala muzealizim e përdorur nga njerës të panxënë, që ju duket sikur thonë fjalë
të mëdha kur përdorin marrëzira.)
Më dukej se tre gazetarët, duke përfhirë këtu edhe Fatmir
Nikollën, ishin gati të thërrisnin “Na thoni emrat e hajdutëve!” Por Rilindasit
Kotherja dhe Dollani ju rezistuan edhe torturave dhe nuk i treguan shokët.
Kjo është e vërteta e thjeshtë e Mësonjtores së Parë në
vitet 2020-21.
Vjedhje dhe falsifikim!
Të gjithë penalistët e mirë e dinë se këto dy krime thuajse
gjithnjë janë bashkëudhëtarë, sidomos në ato që quhen “krime të jakave të
bardha”.
No comments:
Post a Comment