C’të tremb
Në këtë të akullt mbrëmje
Mes stalaktikesh kujtime
Ndërsa tymi i shpirtit të shuar,
Si opium ngathësisht të ngjitet në mendje?
“Krudo” jam nderur në një pllakë të gurtë,
Që fjalëve me të cilat vishem mos ju frigesh;
Në trup nuk kam më gjëmba,
As të dhimbjeve hala,
I ngrirë gjaku në rrëmba,
I tharrë mitesh.
Këput nga të mijat inde,
Nga çmenduritë e përndara motesh,
Me mollza lehtaz preki pandjeshmëritë,
Guximin rilinde,
Ndërsa të këndoj:
“Zaboravi ako mozhesh”!
No comments:
Post a Comment