Akuarel

Një ditë

Nën pelerinën e qullët të shiut.

Nuk kam ku i ndej ëndërrat,

Nuk kam as si të shtrydh mendimet;

Nën një fishkëllimë të erës së veriut

Nuk mund të avullojë gjithë uji i fjalëve,

As të përthahen trishtimet.

Njomur më tepër se se një shparcë

Eshtë buza.

Shiu më ka qullur deri në palcë,

Plot pellgje është rruga.

Këngët nuk janë në gjendje të fluturojnë

Me krahët e rënduar nga lagështia,

Vetëm mund të mbeten si stërpikje

Në akuarelin stërmadh

Të ditëve të mia.

Shtigjet që zgjaten në këtë udhëkryq,

Të gjitha drejt ujrave shkojnë

Ndaj pa lëvizur po rri.

Mes grisë,

Jeshiles

Dhe një të kuqeje që rrjedh

Eshtë mëngjes dhe bie shumë shi.