Kuqalashi “blu”

Nuk kam pasur ndonjë arsye të kisha antipati për Genc Pollon. Në të kundërt, edhe pse nuk e njihja, kisha një simpati “a priori” se im atë kishte qënë shumë shok me Stefanaq Pollon në Lice dhe në vitet e para të pasluftës, miqësi të cilën e vlerësoi gjithë jetën e tij. Në postimet e blog-ut tim Pollo nuk përmendet thuajse kurrë, ose tepër kalimthi.

Simpatia për të mu zhbë në vitin 1997, kur ai ishte në krye të “qëndrestarëve” që mbështetën Saliun në PD, pasi ai jo vetëm kishte likuiduar plot figura të mëparshme, por bëri edhe gjëmën e madhe ndaj vendit dhe PD-së. Edhe pse vlerësohej nga Doris Pack dhe të huaj të tjerë, për mua Pollo u bë sinonimi i karrieristit të duruar, që mund të gëlltisë gjithshka vetëm për tu ngritur në krye të vendit. Edhe ndarjen me Saliun më 1999 pas përpjekjeve për të marrë kreun e PD-së e pashë me dyshim, se nuk kisha më besim në idealet dhe karakterin e tij.

Më pas ai mbeti një figureë e dorës së dytë e krahut të djathtë të politikës shqiptare, i kënaqur me përfitimet që i sillte posti i ministrit të arsimit dhe kontrolli që I kishin lënë në zonën e Korçës. Kishte afruar në partinë e tij disa figura të dyshimta si ish-kryetarin e bashkisë Gjergji Gjinko dhe një ish-Aleancist Demokratik si Andrea Mano, të cilin e pat vendosur në krye të Drejtorisë të Arsimit. Duhet nënvizuar se Drejtoritë e Arsimit në rrethe kanë prej vitit 1997 që funksionojnë si qendra ku paguhen para për të zënë një vend pune si mësues dhe “milen” para nga tenderat e ndërtimeve të shkollave, rikonstruksioneve, druve të zjarrit etj. Polloja u përfol për marrjen e “taksave” nga Drejtorët e Drejtorive të Arsimit që kishte emëruar.

Skandali i korruptimit të tij u shtua kur u përfol se kishte humbur sasira të mëdha kursimesh të vendosura në bankat e Qipros, kur ndodhi katastrofa financiare e Qipros dhe depozitave bankare. Sigurisht duke pasur domen vetëm Ministrinë e Arsimit dhe ndonjë investim tjetër të hershëm, Polloja nuk ishte në nivelin e “grabitësve” të tjerë të krahut të djathtë si fëmijët e Berishës, Ridvan Bodeja e të tjerë. Por kontrolli mbi PD-në e Korçës i pat mbetur edhe pas rënies të Berishës më 2013. Sipas Mero Bazes, që është njohës i mirë i figurave rrreth Berishës se ka qënë deri në vitin 2006 shumë pranë tij, Polloja ka urdhëruar dorëheqjen e Manos dhe anëtarëve të tjerë të kryesisë së PD-së në Korçë për të tronditur më thellë pozitat e Bashës.

Eshtë një spjegim shumë I llogjikshëm, që 13 anonimë partiakë të ngrihen në grup kundër liderit.

A i shërben PD-së dhe shoqërisë shqiptare kjo lëvizje eunukësh “kundër klientelizmit”?

Kuqalashi “blu” në shumë pikpamje nuk është më i mirë se Basha, por është më i zoti dhe me lidhje më të mira në BE. E megjithatë shanset e tij për të rrëzuar Bashën për mendimin tim janë shumë të vogla, sepse forca e Berishës plak dhe Berishëve të tjerë brenda PD-së është shumë e madhe. Edhe për kryesinë e PD-së në Korçë ata do gjejnë shumë shpejt eunukë të tjerë.

Por Polloja e di që pa u përpjekur nuk mund të bëhet gjë ndaj e bëri edhe këtë provë.