Jo-zefinë, kjo nuk është Demokraci!

Një deklaratë e pardjeshme e zonjës Topalli, e botuar në disa gazeta shqiptare, është sinteza më e mirë e gjendjes së Demokracisë në tre partitë kryesore shqiptare. Ish Kryetarja e Kuvendit tha pak a shumë: “Po të dojë(ose deshte) Berisha, e hiqte Bashën nga kryetar për 24 orë!”

Nuk ka rëndësi nëse ajo çka tha Jozefina është plotësisht e vërtetë, pjesërisht e vërtetë apo e pavërtetë. E keqja kryesore është, se dikush, që ka pasur një post të lartë në parti dhe shtet(dhe ka treguar personalisht shenja të një autoritarizmi të tepruar) pranon se ka punuar dhe mund të vazhdojë të punojë në një organizëm, në të cilin ka vetëm rëndësi Njëshi dhe jo Demokracia! Pohimi i saj ka të bëjë jo thjesht me Berishën, por vetë me Topallin dhe të tjerët si ajo, të cilët kanë ndihmuar në rritjen alarmante të fuqisë së Njëshit brenda partisë.

E njëjta dukuri ndodh rëndom me përfaqësues të partive të tjera. Ata as nuk përpiqen ta fshehin adhurimin ndaj Njëshit, duke e quajtut “Skënderbe”, si bën Spiropali, apo duke i uruar “qeverisje jetëgjatë sa ajo e Enver Hoxhës”, sikundër bëri Erion Veliaj.

Për partinë private të çiftit Meta-Kokëdhima nuk vlen të përmendet fjala Demokraci apo kolegjialitet, apo konkurim idesh.

Për fat të keq, në njerëzit e angazhuar në politikë, “nënshtrimi” ndaj Njëshit është ku e ku më keq se në vitin 1992. Edhe pse të dalë nga Diktatura, ideja për paritet, mendim të lirë, fitoren e ideve të shumicës, lejimi i ideve të të tjerëve, ishin ku e ku më mirë se sot.

Nëse një akademik si Artan Fuga, nuk ju drejtohet hapur dhe me emra kolegëve të tij për reformimin e Akademisë së Shkencve, por ja kërkon kryeministrit, atëhere tregon se mendërisht po kthehemi në kohën, kur i shkruhej Enver Hoxhës, për të vënë dorë në këtë apo atë fushë të jetës.

Për të shkuar më në bazë, nëse një oficer policije, nuk ka miq e shokë të tij për të luftuar veprimet e kundërligjshme të eprorëve, por për këtë i shkruan Sali Berishës, atëhere mendërisht po kthehemi në kohën, kur kryetarët e kooperativave “kallzoheshin” nga kooperativistët për shkeljet e tyre me letra anonime drejtuar Partisë.

Por kjo nis me Jozefinën, Elisan, Erionin dhe shkon në të gjitha shtresat më poshtë deri sa arrihet në “fatalitetin”, se “hallet mund të na i zgjidhë vetëm Kryetari ose Kryeministri”!

Demokracinë e ke shkelmuar vetë Jozefinë, kur në vend të mbyllje séancën për të mos diskretituar kryeministrin gjysëm të dehur, ju thirre gardistëve “merreni mër prej zhelesh at’!”, që debatonte me Njëshin tënd!”

Atë ditë “shkelmove” veten, pavarësisht se e ndjeve disa vite më vonë!

Ndaj më mirë, se të quash si fakt të kryer “forcën e Berishës për të hequr në 24 orë Bashën”, thënie me të cilën sërish i bën keq Demokracisë, është më mirë të mendohesh thellë se përse kemi arritur deri këtu dhe të pranosh edhe ato faje që ke!

Po njëlloj duhet të bëjnë edhe Spriopali dhe Veliaj, nëse janë në gjendje të mendojnë! Një ditë do shkelmohen nga miqtë e tyre dhe mund të përfundojnë edhe burgjeve.

Sa për Fugën, do e quaja një përpjekje të dëshpëruar për të bërë diçka të mirë për Shqipërinë edhe pse padashur forcon figurën e të Plotfuqishmit Rama!

Në fund të fundit edhe në kohën e Skënderbeut nuk kishte Demokraci!