Nga çdo vend i botës, vendasit largohen për dy arsye, të
cilat në varësi të kohës dhe vendit alternohen duke dalë njëra para tjetrës.
Janë ekonomia(puna) dhe siguria.
Të gjithë arsyet e tjera janë të dorës së tretë.
Valçt më të mëdha të emigracionit shqiptar të post-diktaturës
janë ato ’91-’92 të lidhura me gjendjen e mjeruar ekonomike, të vitit ’97-’98 të
lidhura me ekzistencën e bandave dhe rënien e forcës së shtetit dhe këto të
viteve 2016-17, të lidhura edhe me gjendjen ekonomike edhe me sigurinë e
biznesit dhe jetesës. Kuptohet, që numuri i njerëzve ka qënë i ndryshëm si edhe
përbërja e tyre sociale e ndryshme. Ka edhe një ndryshim tjetër me valën e parë.
Një pjesë e mirë mendonin të shkonin e të fitonin para në Perëndim, për tu
kthyer e ndërtuar jetën më mirë në Shqipëri. Tani filozofia është për një “ikje
pa kthim” ose “largim me çdo kusht të fëmijëve për studime jashtë, me shpresën
të mos kthehen më“.
Por sa pasqyrohen dhe analizohen problemet ekonomike në
kompleksin e tyre dhe ato të sigurisë, gjithashtu në kompleksin e tyre nga
mediat tona?
Shumë pak.
Për të parën ka
informacion të cekët, të pamjaftueshëm dhe shumë pak shkrime profesionale se ku
është gjendja e sotme e ekonomisë shqiptare, treguesit kryesorë të saj dhe
tendencat. Rrallë herë, vetëm tek Birn mund të gjesh diçka serioze dhe
objektive.
Për të dytën,
pranohet nën zë ose me plot gojë, “se gazetarët dhe analistët kanë frikë!”
Por këto dy probleme janë probleme ekzistenciale të shoqërisë
shqiptare.
Do lejohet, që ajo të tkurret ende dhe pas dhjetë vjetësh
mos ketë as pensione 100 eurosh për popullsinë e plakur?
Do lejohet ende “emigrimi i trurit” drejt vendeve më të
zhvilluara, bile edhe drejt Katarit, Dubait dhe Kazakistanit?
Do lejohen ende “pastrimi i parave” të krimit nëpërmjet
kullave të dhëna plot dashamirësi nga Rama dhe Veliaj, kulla , që i bëjnë më të
ligjshëm dhe më të fortë mafiozët?
Nëse flamurin kundër krimit dhe dështimit ekonomik, nuk është
në gjendja ta mbajë si duhet opozita e copëtuar, nëse lëvizjet e reja
poplitike, populiste apo jo, u tretën si kripa në ujë, nëse organizatat jo
qeveritare janë anemike, atëhere përpjekjen për të krijuar një aleancë frontale
kundër krimit dhe mpleksjes së tij me politikën duhet ta udhëheqin mediat.
Eshtë një problem ekzistencial edhe për to.
Nuk mund të largohen të gjithë nga vendi.
Por mund të bëjnë më shumë presion ndaj qeverisë për të
luftuar Mafian Shqiptare.
Nuk mund të shkojnë të gjithë të studiojnë në Perëndim.
Por mund të shohin se si solidarizohen njerëzit në Angli, në
Itali , në Spanjë kundër arrogancës së qeverive.
Nuk mund të pasurohen dot të gjithë.
Por të gjithë duhet të këmbëngulin të ketë një standart të
garantuar minimal të jetesës.
Kjo Shumicë parlamentare nuk është aq e fuqishme sa duket në
letër.
Korrupsioni, lidhja me krimin, klientelizmi e kanë kalbur,
por para se të kalbë plotësisht gjithë vendin duhet të vihet para presionit publik,
që të ndjejë edhe se mund të rrëzohet.
Ndaj çekanët duhet të rrahin fuqishëm për “Punë dhe Siguri”
dhe t’ju lihet më pak, shumë më pak vend temave që i vijnë për shtat Ramës dhe
Endri Fugës, duke nisur nga “sherret” në PD, reformimi i Akademisë, mbulimi i
Skënderbeut, dhitë e Gertas apo rromuzet
e Robert Aliajt.
Dhe nuk duhet pritur , që herë pas here të na shkundë nga
gjumi Donald Lu!
No comments:
Post a Comment