Poshtë Sindikatat!

Eshtë absurde se si një kryeministër, kreu i një partje anëtare e  Internacionales Socialiste, i fton të vijnë firmat e mëdha italiane në Shqipëri se veç të tjerave “tek ne nuk ka sindikata!” Dhe këtë e bën para një kryeministri, që vjen nga një Parti anëtare e Internacionales Socialiste.

Këtë bëri sot Edi Rama i Partisë Socialiste Shqiptare, në konferencën për shtyp të përbashkët me Paolo Xhentilonin e Partisë Demokratike Italiane (Pasardhësit e komunistëve të Toliatit). Dhe është hera e dytë, që përsërit të njëjtën gjë edhe pasi u kritikua edhe në Shqipëri edhe në Itali, kur bëri të njëjtën deklaratë gjatë vizitës në Tiranë të kryeministrit Renci.

Po nëse herën e parë kjo mund të konsiderohej si një lajthitje e një politikani me pak përvojë në qeverisje, këtë herë kemi të bëjmë me një bindje të tij, që ky jo vetëm është realiteti shqiptar, por do të jetë, sepse duhet të jetë.

Që të shohësh mungesën e lëvizjes sindikaliste në vend si avantazh ekonomik dhe shoqëror është jo vetëm “tradhëti” ndaj elektoratit që të ka zgjedhur dhe ndaj ideologjisë të partisë që kryeson, por është e dëmshme për Shqipërinë.

Sindikatat e punonjësve dhe nëpunësve janë pjesë kryesore e “stofit” të shoqërive demokratike perëndimore. Ato janë format kryesore të solidarizimit të njerëzve jo më nga lidhja e gjakut apo feja si në feudalizëm, por mbi bazën e interesave ekonomike, profesioneve, apo fushave të veprimtarisë shoqërore. Eshtë absurde të mendosh se mund të jemi pjesë e Europës pa patur sindikata ose duke u përpjekur t’i pengojmë ato.

Se si askush në Partinë Socialiste nuk “hidhet përpjetë“ nga të tilla deklarata, këtë mund ta spjegosh ose me nënshtrimin e plotë të të gjithëve ndaj kryetarit, ose me shikimin e sindikatave si “Bashkimet Profesionale të Rita Markos”, që nuk kishin asgjë në dorë në kohën e Partisë-shtet.

Autokratizmi i Ramës është diçka e njohur. Por duket atë e bezdis çdo lloj organizmi, që muk është i iniciuar prej tij apo që nuk mund  mund të kontrollohet tërësisht prej tij. Nuk ka spjegim tjetër, që dikush që pretendon se vendi mund të shkojë përpara vetëm nëpërmjet Punës, të kërkojë që “Puna” të mos organizohet.

E megjithatë ka disa lloj sindikatash, ndaj të cilave nuk duket se kryeministri Rama nuk është plotësisht kundër.

Janë “sindikatat” e krimit, si quhen në Perëndim.

Kryeminstri jo vetëm e njeh forcën e tyre, por nuk dëshmon edhe vullnetin për t’i luftuar.

Flitet, që nëpërmjet të dërguarve të tij ai edhe negocion me to.

Nëse investitorët e huaj seriozë, I tremben diçkaje në vendet në zhvillim( sikundër është edhe vendi ynë), ajo është “sindikata e krimit të organizuar”. Janë këto dhe sorollatjet në dyert e gjykatave ato që largojnë kompanitë e mesme dhe të mëdha.

Dikush që do të sundojë dhe jo t’I shërbejë vendit të tij ka prirjen të “shtypë“ çdo përpjekje për solidarizim. Dhe solidarizimi është në bazën e shoqërive moderne dhe gjëja kryesore që mungon në Shqipëri.

Ndaj dhe ftesa e Ramës ndaj investiorëve Italianë tingëllonte më shumë si:

-Ejani, investoni në Afganistan. Ne nuk do kemi kurrë Sindikata!