“Soshëllisti” Rama kujtohet për punëtorët

 

 Duhet të afrohen fushatat elektorale, që politikanët të kujtohen për njerëzit dhe meqë më të shumtët janë punëtorë të varfër edhe “socialisti” Rama po kujtohet për ta. Tashmë kur thika ka arritur në “asht” për të gjithë ata, që nuk janë në gjendje të kapërcejnë muajin me të ardhurat që kanë, Rama kujtohet t’ju kujtojë bizneseve të ngrenë rrogat?!

Qeveritarët nuk kanë nevojë të kërkojnë ngritje të rrogave në sektorin privat. Kanë në dorë ligje për të vendosur paga minimale, kanë në dorë të ushtrojnë politika qeverisëse, të cilat favorizojnë ngritjen e rrogave dhe përmirësimin e kushteve të punonjësve. Këtë ka mëse 100 vjet që e bëjnë qeveritë, të cilat i përkasin krahut të majtë në vendet perëndimore. Porse Rama deri tani mburrej para kryeministrave të huaj se në Shqipëri nuk kishte sindikata dhe për rrjedhojë ishte një vend i mirë për të investuar. Mbi të gjitha me këtë tregonte injorancën e tij ekonomiko-juridike, sepse investitorët në një vend afrohen kur plotësohen dy kushte kryesore- Qeveri sa më pak e korruptuar dhe Sistem juridik efikas. Këtë as mund t’ja u premtonte dhe as dëshëronte ta realizonte.

Edi Ramës i mungojnë dy cilësi kryesore për të qënë një kryeministër i mirë. I mungon kultura ekonomiko-juridike dhe gjithashtu i mungon dhmbshuria dhe dashuria për njerëzit. Ai i përket një grupi njerëzish narcisistë, që mendojnë e veprojnë me filozofinë se në këtë botë duhet të fitojnë pjesën e luanit ata që janë më të zotë dhe të cilët djersijnë më shumë. Ndaj as do që të jetë një politikan i së Majtës dhe as që dëshëron të ketë të Majtë në Shqipëri. Dhe në të vërtetë Partia Socialiste nuk është një parti e majtë në kuptimin klasik të kësaj fjale, por një konglomerat, që drejtohet nga një grup plaçkitësish me Ramën në krye. Ndaj nuk duan të kenë sindikata dhe nuk ju bëhet vonë për ata, të cilët djersijnë e megjithatë vuajnë.

Mungesa e të Majtës në spektrin politik shqiptar ka ndikuar drejtpërsëdrejti në moskrijimin e një “stofi” të shoqërisë shqiptare, i ngjashëm me ato të vendeve të tjera europiane. Edhe pse të pasurit e të pushtetshmit në vendet perëndimore janë zëri më i fuqishëm, prapseprapë nuk kanë plotuqishmërinë, që kanë në Shqipëri. Ndaj edhe rreziku që të kemi gjithnjë një qeverisje autarkike mbetet i pranishëm. Ndoshta e vetmja anë pozitive, që kishte Fatos Nanoja kur ishte në krye të vendit, ishte se kishte kuptuar domosdoshmërinë e ristrukturimit të shoqërisë shqiptare pas periudhës së Diktaturës. Berisha dhe Rama e minuan përfundimisht këtë.

Opozita ndaj qeverisjes nuk është thjesht opozita politike. Ajo nis me të gjitha grupet e shoqërisë, që të solidarizuar përpiqen të mbrojnë interesat e grupit, që si rrjedhojë ndihmojnë edhe funksionimin e një shoqërie demokratike. Tek ne këto janë thuajse joekzistente. Prej 20 vitesh në Shqipëri nuk ka asnjë grevë, veç gevave idiote të urisë. Nuk ka asnjë lëvizje studentore, asnjë lëvizje proteste ambientaliste, asnjë protestë etniko-kulturore. Më e madhja mbetet vetëm lëvizja për mbrojtjen e ndërtesës së Teatrit Kombëtar.

Në përpjekjen për nënshtrim të plotë të njerëzve dhe në apatinë e shtresave të popullsisë shqiptare qëndron i gjithë dështimi i shoqërisë shqiptare dhe përpjekjet e njerëzve për të ikur. Propaganda e Ramës do funksionojë edhe këtë rradhë, sepse nuk ka alternativeë tjetër të saktë politike. Por nuk mund të zgjatë pafundësisht.