Ca burg për shumë million euro

 

Ndonëse burgun nuk e do kush, formula që po ngjizet në Shqipëri “Ca burg për shumë milion euro të vjedhura” nuk është ndonjë e keqe e madhe. Këtij fati i janë nënshtruar tashmë disa politikanë të karrierës, që kanë qënë deri ministra dhe tani janë duke vuajtur dënimin ose duke pritur në burg zhvillimin e gjyqit. Llogaritje me mendje po bëjnë edhe shumë politikanë të tjerë, të cilët e dinë se janë nën hetim.

Unë nuk jam për procese gjyqësore revolucionare, që shpien politikanët në gijotinë, por ka diçka që cënon shumë funksionimin e ligjit në këtë lloj proçedure standarte, që nuk shkon dot thellë në hetimin e krimeve të kryera nga “jakat e bardha”. Ligjet kanë një arsye kryesore për të cilën krijohen dhe kjo është mbrojtja e shoqërisë.  Rrezikon që në Shqipëri të vazhdojnë të kultivohen breza politikanësh me grykësinë për t’u pasuruar shpejt duke marrë edhe në sy rrezikun “e keqja më e madhe nëse kapemi është të bëjmë një vit burg”. Për më tepër mund të përdorësh edhe justifikimet e zakonshme “mua më dënuan për arsye politike” ose “i gjithë procesi ishte i montuar politikisht”. Pas daljes nga burgu, ish nëpunësi i lartë del i pasur dhe i nderuar. Mund të vazhdojë jetën si pjesë e elitës shqiptare.

Në vetvete, ndëshkueshmëria e lehtë dhe jo e plotë e “jakave të bardha” i sjell më shumë dëme shoqërisë shqiptare se sa mosndëshkimi i hajdutëve ordinerë. Ka shumë të ngjarë, që një pjesë e madhe e adoleshentëve më të mirë në mësime, të motivohen për të “kapur” punë brenda administratës shtetërore, të lidhur me politikën për tu pasuruar mirë kur nuk kanë arritur ende mesin e të 30-tave. Dhe kjo do të thotë të vazhdosh të kesh elita “të kalbura moralisht”.

Problemi në vetvete është kompleks dhe nuk lidhet vetëm me mosfunksionimin e mirë të sistemit prokurori-gjykatë. Nuk lidhet as vetëm me rolin e Ramës dhe Rilindjes së tij, si mundohen ta paraqesin kundërshtarët e tij politikë. Ka shumë të bëjë me heshtjen e përgjithshme dhe pajtimin e shoqërisë me këtë dukuri. Nga mediat e deri tek përfaqësuesit e universiteteve, institucioneve shkencore etj., që nuk ngrenë zërin se shoqëria është duke shkuar drejt një katastrofe që është zor të korrigjohet.

Cilët janë modelet për të rinjtë e shoqërisë shqiptare? Kujt duan t’i ngjasin adoleshentët kur të rriten?

Edi Ramës, Ilir Metës, Shkëlzen Berishës, Belinda Ballukut, Elisa Spiropalit, Zamir Manes, Aleksandër Frangajt, Grida Dumës, Monika Kryemadhit, Erion Veliajt? Të gjithë emra të njollosur në mënyrë të pandreqshme dhe që për fat të keq zenë faqet e të gjitha gazetave dhe ekranet televizive. Shto këtu edhe Magjistaret dhe Gjonet, që ngrohnin dikur shtretërit e trafikantëve të drogës dhe është më se e qartë se ç’farë modelesh ju ofrojmë fëmijëve dhe të rinjve.

Diçka thellësisht e gabuar duhet korrigjuar dhe për këtë nuk ka as ndërkombëtarë, që mund të të ndihmojnë.