Ndoshta ka patur shume stine terrori ne Shqiperi, por nje dimer, ai i vitit 75-76 ka qene teper trondites. Gjithshka kishte filluar me pare, me goditjet e pucisteve ne ushtri dhe me spastrime ne rradhet e oficereve te larte, po per kasten e ushtarakeve, nuk me behej shume vone, se nuk me kishin pelqyer kurre. Per me teper, ne rrethin shoqeror, nuk kishim shoke ,prindrit e te cileve te ishin goditur nga ato spastrime.Pergatitje ushtarake kishim nisur nje vit me pare me mesuesin e letersise Dh.K., qe ishte me oficer(ne kuptimin e keq te fjales)se Makaronka, oficeri n/drejtor i shkolles.Hollesite mbi denimin e pucisteve kaluan edhe gjysem me humor, se materialin tepr sekret na e beri lopka, magazinieri Selke, i cili deri vone kishte besuar, qe gjate luftes nacional-clirimtare kishte bombarduar Kavajen me kunguj!Viktima e vetme pas atij spastrimi, ishte Dudi i fankes, i cili humbi gjithe veren e 1975, per te mesuar ushtaraken, se i kunati i Giggggos, e kishte mbetur per mospjesemarje ne mesim dhe rezultate te dobta ne qitje.
Viti i ri shkollor filloi me te njejtat capkenlleqe, me nje transferim timin e te benit, ne nje klase tjeter, per "turbullira" ne klasen e mesuese Elit, e cila vertet na duronte shume. Ndonese ne B-ja ishim ndjere shume mire, se ishte e plote "banda e rebeleve" me djem e cupa, edhe ne A-ja, qe ishte me nxenes me te rregullt, kishim gjysmen e klases shoke e shoqe nga muzika. e gjithe kjo deri nje mengjes, pas nje nate te frikshme , me shkrepetima e ere te forte, qe na kishte lene zgjuar ndonese ishim vetem 16 vjecare.Ate mengjes te vrenjtur, dicka e pazakonte kishte ndodhur ne shkolle, se na futen nga hyrja kryesore, qe perdorej shume rralle. rreth e rrotull kishte degaxhinj me kostume kafe dhe jaka kemishesh te bardha te nxjera jashte, pa kravata.(Tamam nje uniforme, nga e cila mund t enjihje njerezit me bosh po edhe me shume pushtet te asaj kohe.) Deri sa hyme neper klasa nuk na lane te shihnim nga dritaret e korridorit, te cilat shihnin nga sheshi prapa shkolles.Morem vesh se ne muret e pasme te shkolles ishin shkruar parrullat e tmerrshme "Vdekje Partise" dhe "Poshte Enveri". sigurisht qe mesimi filloi, por shume ishin te shqetesuar e s'prisnin sa te dilnim ne pushimin e madh e te flisnin me shoket e besuar. Per nje adoleshent, edhe pse jo kundershatar te regjimit, duke qene i prirur per aventura dhe gjera te guximshme, gje qe ja diktojne hormonet per te manifestuar pjekurine seksuale karshi seksit tjeter,shkruarja e parrullave te forta dukej si gje e nje grupi te rinjsh te guximshem, ndoshta te veshur ne te erreta, e qe shkruanin me boje vaji ne muret e nje shkolle ne qender te qyettit(ne pushim u mor vesh se ishin shkruar edhe ne 6-7 shkolla te tjera).Pyetjet ne publik ishin"kush ta kete bere?","do i zene shpejt besoj?", "te kene ardhur nga jashte?" e te tjera te ketij lloji. Askujt nuk i shkonte ndermend se mund t'i kishte bere vete regjimi, duke perdorur modelet e djegies te Raishtagut dhe vrasjes se Krilovit. Nuk na u kerkua ndonje solidaritet me Partine dhe me sho Enver dhe nuk pati asnje inisiative nga brenda shkolles per te bere deklarata apo manifestime. Dukej qe regjimi ishte hutuar nga kjo ngjarje e pazakonte, ose si u kuptua me vone desheronte ate lloj misterioziteti per ngjarjen. Dy jave me vone, filloi "terrori i kuq" qe i pergjigjej "terrorit te bardhe"(s'mu ndane keto syzet e Malos). Kamiona mbriten pas mesit te nates ne rreth 60 shtepi ne qytet dhe brenda 5-6 oresh, gjithe ato familje(shume prej tyre te njohur ne qytet)perfunduan me njej pjese te plackave ne fshatrat e thella te Korces, te internuara. Listat kishin kohe qe pergatiteshin. Mes tyre edhe disa te afermit e mij, me te cilet ishim ndare 3 ore para se te arrinte i plotfuqishmi i lagjes, dikush nga dega ose hetuesia dhe kamioni me ushtare.
(vijon)
No comments:
Post a Comment