Vargjet e meposhteme u shkruan shpejt e shpejt, duke degjuar kengen e Haxhis "Nje guace nga Egjeu". I kisha vene ne FB dhe nuk i kisha lexuar qe kur i kisha shkruar. Kishin mungesa te medha ne ritem, ndoshta dhe ne figurat e perdorura. U mundova t'ju beja nje ripunim jo rrenjesor, sepse doja te percillja ate ndjenje te dites kur u shkruan. Eni eshte shkurtimi i fjales Enigme dhe permendet edhe ne disa poezi te tjera te shkruara me pare, te botuara ose jo. Eshte nje emer qe tingellon mire ne vargje dhe njekohesisht eshte i mbeshtjelle me nje lloj misteri. Ndoshta me ka lene mbrese qe ne vitet studentore, kur Thanas Torja, kendonte nje kenge te bukur dashurie per Enin qe nuk kishte dale ne takim tek Ura!
PERSE NUK SHKOJME DOT NE EGJE?
Unë dua t'i vidhem vdekjes,
Se nuk do shoh më diellin,
Që buzeqësh mbi re.
Frikë kam shurrdhimin
Zbehjen e puthjeve
Pamundësinë që duart të lidhim
E të nisemi larg në Egje.
Harroj ç'bëra kohës së humbur,
Netëve të largëta,
Kur ti prisje
E une i marrë lodroja më nge.
Se preka dot kët' dashuri të pamundur,
Që nuk do na shpjerë bashkë në Egje.
Ti mos më prit Eni!
As mendjes sime mos kalëro,
Kur mugëtirës prehesh dhe fle.
Në krahë ëndrrash
Shko hapësirash
Lotë mos derdh kot
Mbi detin Egje.
No comments:
Post a Comment