Krahasimet naïve me Konferencën e Mynihut

Ukraina është kryefjala e lajmeve gjatë dy javëve të fundit. Konflikti i mundshëm ushtarak si rrjedhojë e përpjekjeve të Rusisë për ta pushtuar ka arritur deri në tronditjen e bursave botërore. Analistët në botë parashikojnë gjithë skenaret e mundshëm, deri në një Apokalips bërthamor. Sigurisht që nuk mund të mbeten pas edhe analistët tanë, si dhe fejsbukist-ët. Thuajse të gjithë me kompetencë dhe siguri spjegojnë se cilat janë shkaqet dhe se si mund të rrjedhin ngjarjet në Ukrainën e largët dhe jo shumë të njohur për shqiptarët.

Ka prej tyre që krahasojnë Putin me Hitlerin dhe situatën e tanishme të përpjekjeve diplomatike përpjekjet e Çambërlen për të evituar një luftë botërore në vitin 1938. Ngjarja që mbylli përpjekjet diplomatike të kryeministrit anglez ishte Konferenca e Mynihut me pjesëmarrjen e Gjermanisë, Anglisë, Francës dhe Italisë, që i dha Gjermanisë paqësisht krahinën e Sudeteve të Çekosllovakisë. Historianët amatorë të Facebook përcaktojnë qartë Bajden në rolin e Çambërlen, Putin në atë të Hitlerit dhe gjermanin Sholc në rolin e Musolinit.

Edhe pse në histori ka raste të përsëritjeve të ngjashme (jo identike) përsëri krahasimi me Mynihun është jo vetëm naiv, por edhe shumë larg realiteteve kohore.

Në skenë janë Shtetet e Bashkuara, shteti me potencën më të madhe ekonomiko-ushtarake që ka njohur deri më sot historia e Njerëzimit.

Jo vetëm që Amerika e sotme nuk mund të krahasohet me Anglinë e viteve ’30, por as Rusia e sotme nuk mund të krahasohet me forcën ekonomiko-ushtarake të Gjermanisë të kancelarit Hitler. Politika e dështuar pacifiste e Nevil Çambërlen kishte jo vetëm dëshirën për të mos u derdhur gjak anglezësh në një konflikt të ri botëror, por edhe përpjekjen për të fituar kohë për t’u armatosur më mirë. Amerika dhe NATO-ja nuk kanë nevojë të armatosen më mirë se sa janë.

Putin nuk ka ambiciet e Hitlerit jo se është më i mirë apo më racional, por se nuk ka nga pas as ekonominë e fortë gjermane të kohës së revanshizmit gjerman dhe as makinën e tij ushtarake. Në “pokerin” e tij për t’u pasuruar personalisht dhe për të fuqizuar Rusinë, bllofet për sulme ndaj Ukrainës i vlejnë pët ligjëruar pushtimin e Krimesë dhe për të lehtësuar sanksionet ekonomike që i ka vënë Perëndimi. Më shumë se një përballje me NATO-n, ai ka problem fuqizimin e opozitës brenda Rusisë, një problem të cilin Adolf Hitler nuk e kishte në vitin 1938.

Po a është e rëndësishme të sqarohet se ç’ishte Konferenca e Mynihut dhe krahasimi që bëjnë me situatën e sotme analistët profesionistë dhe amatorë?

Eshtë sepse Mynihu ishte prologue i katastrofës më të madhe njerëzore, që ishte Lufta e Dytë Botërore, ndaj dhe “krahasimi naiv” i njerëzve ogurzinj duhet kundërshtuar.

Nuk ka për të patur një Luftë të Tretë Botërore!