Muaji i Pillit

Më në fund!

I shumëprituri muaj erdhi dhe bashkë me të do vijnë vaksinat për të gjithë, lehtësimi i lëvizjes mes shteteve, zgjedhjet e përgjithshme në Shqipëri dhe zgjimi nga gjumi i Xho-së.

Për atdhetarët dhe sidomos për zogistët, muaji nuk kishte nam të mirë, se jo vetëm e kishte “pushuar këngën bilbili”, por dhe kishte shënuar fundin e mbretërisë të Ahmetit nga Burgajeti. Zogu u largua për të mos u kthyer më kurrë dhe një pjesë e mirë e brezit tonë nuk ja kishte parë as fytyrën në “resme” se ishte e ndaluar.

Për atdhetarët dhe sidomos për enveristët, muaji ishte i kobshëm, se më 11-të të tij, na la Udhëheqësi i lavdishëm, Komandanti, profesori, i shumëdituri, ai që kishte marrë ditë nga ditët tona, biri i tërë nënave, trimi i trimave,  syçelëti, marksist-leninisti, i madhi, legjendari. Megjithëse zëvendësi i tij na tha se “veç ditlindje do të ketë“, ne nuk i rreshtëm lotët e kripura gjatë gjithë muajit, se kripa atë kohë jo vetëm gjendej pa zor, por ishte badihava dhe e jodizuar.

Nuk u kuptua ndonjëherë se pse e kishte thyer muajin Kadareja dhe këtë pyetje me spec nuk ja kanë bërë dot as Bujari i Hudhërve, as Bejkot me kompani dhe as një aradhë me shkrimtarë dhe përkthyes, që presin të shohin emrin e tyre në një kopertinë me atë të “thyerësit të muajit”.

Në një farë mënyre, muaji për Shqipërinë është “antonimi” i nëntorit, muajit ku shpaloset me ngjyrat kuq e zi atdhedashuria jonë e pakufi. Festohet kudo, nga të gjithë, pa dallim “feje, krahine dhe ideje”, duke përjashtuar kozmopolitët dhe terroristët që mbajnë flamurin e ISIS. Mes djersëve të kripura dhe avujve të alkolit festohet edhe në Diasporë. Si i kundërt duhet të kishte ngjyrat blu dhe të bardhë, por këtu biem në grackën e rrezikshme Vorio-Epirote dhe vërtet kemi kundërshtuesit Pill-Nëntor, por jo në trajtën e tyre ngjyrore.

“Të mbledh si kërmilli” thuhej nga anët tona për muajin ku posa hymë dhe është një shprehje shumë domethënëse. Të humb vetbesimin; të ndërpret inisiativën; të bën të ndjehesh inferior; të fikson vetëm pas disa gjërave të caktuara; të ul krijimtarinë, me një fjalë të dërmon psikologjikisht.

E megjithatë e duam Pillin!