Shqipërisë i duhet një Ministër i brendshëm nga Korça

“Nga Korça”, “pe Korçe” apo “korçar” nuk ka rëndësi shumë të madhe. Gjatë një shekulli Shqipëri, vetëm një ministëri brendshëm ka qënë korçar dhe quhej Koçi Xoxe. Bile teknikisht, as Koçi nuk ishte korçar, se kishte lindur në Negovan të Greqisë në një familje maqedonase. Më parë dhe sidomos pas tij, të gjithë ministrat e policisë dhe sigurimit ishin ose matjanë, ose kosovarë, mallakastriotë, tepelenas, lebër, skraparllinj, kuksianë, tiranas, shkodranë, gramshiotë dhe dibranë. Asnjë korçar për be.

Pasojat tashmë dihen.

Polici dhe Sigurim i egër gjakatarësh deri në fillimin e viteve ’90 dhe më pas korrupsion, “një çiçkë drogë“, viza fallco dhe të tjera skandale si këto kanë pushtuar Ministrinë, që duhej të ishte në Frontin e luftës ndaj krimit.

Nëse të duheshin pashaporta fallco, patenta për njerëz që nuk ngisnin dot makinë, lidhje për të transportuar kanabis, i gjeje pranë drejtorive të policisë. Në çdo qeveri dhe nën çdo ministër. Bile sa më gjatë rrinte në karrige një ministër, aq më shumë i zhytyr në krim ka qënë. Më jetëgjati, ishte tepelenasi Saimir Tahiri, që pasi i veshi policëve “poture të reja” i lëshoi të ruanin parcelat me kanabis.

Ja edhe ministri reformator, labi Fatmir i Xhafajve, vëritet është një jurist i përkushtuar, por nuk shpëton dot nga trimëria dhe prirja për zullume e sojit të tij lab, që po mos vjedhë do merret me refugjatë dhe po mos ketë refugjatë do nakatoset me pakëz drogë.

Fundi i llafit duhet korçar!

Eshtë e mira të jetë jurist ose ushtarak, por edhe një karrierë e shquar në qeverisje dhe administratë, për mendimin tim është e mjaftueshme, për të ngritur një “polici të painkriminuar”.

Që duhet të jetë i Partisë Socialiste, kjo nuk vihet në dyshim, se nuk ka kuptim të rrëzohet qeveria, që të vemë një korçar.

Kandidati më i përshtatshëm duket Niko Peleshi, por tani në maj, në kulmin e punëve bujqësore kur janë mbjelljet, vaditjet, prashitjet, terharrjet, spërkatjet, lesimet dhe qilizmat, lëvizja e Ministrit të Bujqësisë do sjellë një dëm të paparë në sektorin e Bujqësisë, që përfaqëson 20% të GDP-së të vendit.

Ministrja e Mbrojtjes Olta Xhaçka, mund të jetë një kandidate e spikatur, por me lëvizjet shumë agresive të Putin në Ballkan dhe lidhjet e saj familjare me sho Servet Pëllumbi (një filorus i thekur) nuk është aq e udhës që të dijë gjithë sekretet e shtetit. Vërtet tani drejton ushtrinë, po ne ushtri s’kemi, radarët i mbajmë të shojtur dhe aeropllanë nuk blemë dot, kështu që posti i Ministrit të Mbrojtjes lidhet vetëm me paradat.

Raqi Filoja është një administrator i mirë, por Edi Rama i ka nxjerrë namin , që “ka frikë nga pulat” dhe nuk është e udhës, që të vihet Ministër i brendshëm një pulëfriguar.

Kush mbetet?

Petrika Tollkuçi.

I vendosur, militant, me lidhje të hershme familjare me Partinë, vigjilent, i dalluar për të mbajtur në shënim emrat e kundërshtarëve, tradhëtarëve dhe revizionistëve, edhe pse pa arsimin përkatës, Tollkuçi mund të jetë një ministër i përsosur. Tingëllon edhe bukur!

“Si e theksoi edhe ministri Tollkuçi, terrorit të bardhë do i përgjigjemi me terror të kuq!”

Tamam sikur të godasin me shkop kauçuku.

Xhafaj ik!

Shqipërisë i duhet një si Tollkuçi!