A do e “hanë“ perëndimorët lojën me Tahirin?

Saimir Tahiri, çuditërisht, tani ndodhet në gjendjen më të mirë, qysh prej një viti, kur nuk pranoi të dorëhiqej nga qeveria Rama 1.

Këtë gjendje nuk e fshehu dot as në ditën, kur vetëhoqi “mburojën” e deputetit. Ai i sulmoi të gjithë (veç Ramës), duke mos pranuar asgjë veç disa “gabimeve të vogla”. Nuk ishte Tahiri me “pendë të rëna” i fillimit të Legjislaturës, as “i kreshpëruari” kur u botuan përgjimet e Habilajve dhe as “sqepmbylluri”, kur u gjetën patentat e tij të lundrimit pranë një shumë 800 mijë eurosh, brenda makinës së mikut të tij Sota.

Sot, dhjetë ditë më vonë dhe 7 muaj pas plasjes së skandalit, gjykata vendos që ndaj ish-ministrti të brendshëm të vendoset masa “arrest në shtëpi”.

Nuk merret parasysh as rëndësia e krimit për të cilin akuzohet dhe as fakti, që duke qënë ish-ministër i brendshëm ai ka ende mundësi të manipulojë provat dhe dëshmitarët. Veët e fakti, që në ditët e diskutimit të heqjes së imunitetit, dhjetra mbështetës të tij manifestuan pranë shtëpisë së tij dhe Kuvendit Popullor, duhet të ishte një rrethanë rënduese për të vendosur masën “e arrestit në burg”. Edhe si qytetar i thjeshtë, Saimir Tahiri ka një rrjet të ngritur, të lidhur ose jo me drogën, i cili mund të ketë ndikim , që procesi mos jetë tërësisht i pastër dhe objektiv.

Por, sikundër e kanë theksuar këto dy javë shumë vrojtues të paanshëm, dorëzimi i mandatit të Tahirit dhe arrestimi i tij është i gjithi në sajë të presionit të Gjermanisë, ndaj një mbështetje të hapur, që Tahirit ju dha nga Kryeministri dhe Partia në pushtet. Nuk ka pikë dyshimi, se “ndërmjetësit” kanë bindur Tahirin, që rruga më e mirë për të është të presë në shtëpi një proces të tejzgjatur gjyqësor, të kushtëzuar edhe nga gjendja jo e mirë e prokurorisë dhe gjykatave për shkak të Vettingut.

Po a do e “hanë“ perëndimorët këtë lojë Rama – Tahiri?

Nuk është e papritur, që dashamirës të Ramës në Internacionalen Socialiste, ta quajnë sin jë hap pozitiv dhe të dobishëm për hapjen e miratimit të negociatave. Më optimistët, naivët dhe të përlyerit mes tyre, mund të justifikojnë me Reformën në Drejtësi, që procesi në ngarkim të Tahirit do jetë i drejtë dhe i pandikuar nga politika.

Po si do sillen skeptikët dhe ata, që e njohin nga afër demagogjinë e Ramës?

Kjo vlen të shikohet në javët në vazhdim, por nëse të gjithë “skandalin Tahiri”, duke filluar me emërimin e pamerituar si ministër, duke vazhduar me kanabizimin e vendit dhe përfshirjen e drejtuesve të policisë në trafik droge dhe duke e mbyllur me përgjimet e Habilajve dhe reagimet e Ramës në këto shtatë muaj, nuk e lidh ngushtë me kryeministrin atëhere do të thotë, që ke mbyllur të dy sytë dh eke zënë njërin vesh ndërsa tjetrin e ke plotësisht të dylllosur.

Hapja e negociatave duhet të ketë kusht arrestimin me burg të Tahirit dhe mbylljen e procesit penal ndaj tij. Me një kryeministër të implikuar dhe që me agresivitet ushtron presion ndaj deputetëve të tij dhe organeve të pushtetit juridik nuk mund të ketë as dënim të Tahirit dhe as luftë ndaj krimit të organizuar.

Le të shpresojmë, që të huajt dashamirës ndaj Shqipërisë të ushtrojnë më shumë presion ndaj kryeministrit të përlyer të këtij vendi dhe t’ju besojnë më pak lojrave të tij.