Të kthehemi tani në
implikimet ligjore ose hakmarrëse, që mund të sjellin shkrimet për njerëzit me
pushtet.
Sigurisht, që pushtetarët,
parapëlqejnë, që për ta të shkruhet mirë, në mënyrë, që t'ju rritet
popullariteti. Shumica syresh bezdisen nga shkrimet negative, por më “të
rrahurit me vaj dhe me uthull”, e dinë, që është më mirë të shkruhet edhe
negativisht, se sa të mos shkruhet fare. Shprehja "nuk ka publicitet të
keq" vlen edhe për ta. Ndaj, në rast se sulmet janë të përgjithshme, pa
"çpuar" thellë në mëkatet e tyre, nuk ka asnjë rrezik, që të të
sjellin probleme ligjore. Nëse ka shkrime, në të cilat përshkruhen ngjarje, ku
je i përfshirë, nuk është e pazakonshme, që "fajtorët e pushtetshëm"
të të bëjnë fajtor dhe për të të venë në lëvizje gjithë mekanizmat, që të të
baltosin ose edhe të të ndëshkojnë ligjërisht.
Në botën e dytë,
njerëzit e "fuqishëm" janë të pakët, por veprimet e tyre kanë efekt
mbi jetët e mijra e mijra njerëzve të tjerë. Ndaj është e domosdoshme të
shkruash rreth tyre. Në rradhë të parë, për të kufizuar madhësinë e dëmit, që
mund të shkaktojnë tek të tjerët. Vetë mendoj, që efekti i njerëzve tek të tjerët
duhet të jetë minimal. Gjithsekush duhet të bëjë jetën e tij duke qënë sa më
pak i varur nga veprimet e të tjerëve. Përjashtim duhet të bëjnë vetëm udhëheqësit
shpirtërorë, filozofët, mjekët, mësuesit, artistët. Bile edhe këta në mënyrë të
moderuar.
Ndaj është e
dobishme, që të "fuqishmit" t'i xhveshësh nga cilësitë prej heronjsh,
që ju atribuojnë puthadorësit dhe servilët dhe t'i paraqitësh vërtetësisht,
njerëzorë, me të mirat dhe kusuret e tyre dhe sidomos me këto të fundit, që janë
ato, të cilat shkaktojnë edhe të këqijat
në jetët e njerëzve.
Peleshi është njeriu
më i fuqishëm sot në zonën e Korçës, pra me veprimet e tij, mund të ndikojë në
jetën e mijra dhe mijra njerëzve. Pikërisht, të kthyerit në "njeriu më i
fuqishëm" e bën të rrezikshëm si për të tjerët, por edhe për veten. Nëpunësit
e lartë nuk duhet kurrë të jenë "njeriu më i fuqishëm". Ndaj shkruaj
për gabimet e rënda, që bën në fushën e ndërtimeve, për monopolin e
projektimeve, që i ka lënë në dorë Pit Uillsën-it, për injorimin që ju bën
arkitektëve të Korçës, për venien në vende kyçe të njerëzve të pazotë, por
besnikë etj. etj. Mund të shkruaj edhe rreth impenjimit të tij, inteligjencës,
ambicies, oportunizmit, por e gjykoj jo të dobishme, sepse askujt nuk i shërben
kjo, bile as Nikos vetë. Ka plot e plot puthadorës, bile edhe njerëz të
paimplikuar deri dje, të cilët e ngrenë në qiell. Ka syresh, që i kushtojnë
edhe këngë, ose vargje duke i thënë që "po le gjurmë në histori", por
kjo edhe nëse ndodh nuk është në dobi të qytetarëve të Korçës. Askush sot, në këtë
gjendje të zhvillimit të shoqërisë shqiptare, nuk ka mundësi "të lerë
gjurmë". Të tilla lenë vetëm Diktatorët, ose njerëzit me pasuri të jashtëzakonshme,
ose mençuri dhe aftësi të jashtëzakonshme. Edhe bamirësi Thoma Turtulli, që i
dhuroi qytetit objektet më të mëdha për kohën thuajse është harruar.
Njerëzit duhet të
paralajmërohen për rrezikun, që sjellin njerzit, "që lenë gjurmë në
histori", sidomos kur për këtë përdorin pushtetin. Ata rrethojnë veten me
servilë, spiunë, intrigantë, sekserë, hajdutë, të cilët mundohen të zhvatin nga
një copë, që ofron pushteti i njeriut të fuqishëm. Për këtë arsye janë të dëmshëm
dhe përgjithësisht kanë një fund jo të mirë.
Jeta e njerëzve përmirësohet,
kur pushteti dhe pushtetarët kanë sa më pak efekt në ta. Ndaj në funksion të kësaj
ideje është e dobishme dhe e domosdoshme të shkruash edhe në rast se kjo do të
sjellë "rrufetë" e pakënaqësive, keqkuptimeve apo dhe hakmarrjeve.
Për një gjë të madhe
të mirë, nuk ka shumë rëndësi edhe nëse i bën keq vetes!
No comments:
Post a Comment