Kam dashur gjithë këto vite të zbuloj se kush jam në të vërtetë dhe meqënëse nuk kam mundësi financiare për një udhëtim disamujor në Indi, jam përpjekur të gjej mënyra më ekonomike për ta bërë këtë. Për shembull jam munduar të lexoj libra nga ata, që hyjnë në kategorinë “supë pule për shpirtin”; të kërkoj në internet rreth njerëzve që kanë cilësi të afërta me të mijat; të pyes miq të afërt se si mund të më kategorizojnë e të tjera të ngjashme. (Këtë të pyetjes së miqve e ndala pasi pyeta një mik bajagi të mençur, i cili më karakterizoi si “gur të lehtë, sepse nuk jam në vendin tim.”)
Por dhe në internet, të dhënat shpesh herë janë
kontradiktore. Ndoshta edhe sepse nuk kam përvojën e duhur se si të kërkoj. Për
shembull, pasi kërkova në google se “ç’cilësi
kanë njerëzit, të cilët nuk janë të prirur pas të ëmblave”, më doli që këta
njerëz kanë tendencë të kundërshtojnë të tjerët dhe nuk janë shumë të
predispozuar të ndihmojnë. Nga që nuk më pëlqeu kjo përgjigje, mendova t’i bëja
Google një pyetje asgjesuese (si ato të Leninit) dhe shkrojta “ka lidhje mes mbipeshës dhe mungesës së
intelektit?”. Këtu më duket e zura “mat” edhe Google-n edhe komunitetin e
shkencëtarëve, se megjithëse ka shumë të dhëna se “rondokopët” (si puna ime)
kanë intelekt më pak të zhvilluar, nuk është arritur të gjendet nëse intelekti i
pakët e sjell mbipeshën apo mbipesha shkakton rënien e intelektit.
Por çudia më e madhe për mua ishte , kur zbulova se shënja e
Ujorit është shënja më introverte mes dyzinës së shënjave. Paskam qënë
introvert dhe nuk e kam ditur! Dhe e gjithë kjo ka ardhur se nuk kam pasur
besimin e duhur në Horoskopi. Nuk e kam ndjekur as se si do e kem fatin në
dashuri, shëndet dhe në të ardhurat. Aq më pak të udhëhiqesha në veprimet e
mija sipas planeteve që hynin në konstelacionin e Ujorit për të marrë vendimet
e duhura në kohën e duhur dhe në vendin e duhur. Pa le të thellohesha se ç’është
Ujori, përse quhet i tillë dhe ç’virtyte dhe të meta ka. (Duhet edhe të pranoj
që veten e futja në shënjën e Shu..orit, sepse kisha parë figurën e një njeriu
që derdhte ujët.)
Tani që dyshoj në çdo mendim që kam pasur më parë për veten
dhe mundohem të gjej se “cili jam Unë?” del se ka shumë gjasa që unë të jem introvert. Dhe këtë sa e mësova ja
raportova menjëherë avokatit tim, i cili ka këmbëngulur se unë duhet të bëj “mea
culpa” për ca sjellje jo të hijshme shoqërore. Njëra është refuzimi i një ftese
për një dasëm, ndërsa tjetra mospjesëmarrja në një funeral. (E gjitha tingëllon
si një derivat i orkestrës të “Për dasma dhe funerale” të serbo-boshnjakut
Bregoviç.)
Tani nuk ka nevojë të shkruaj materialin e gjatë të kërkimit
falje, se këto episode paskan ndodhur sepse unë jam introvert. Dhe më shumë se
aq, një injorant introvert se këtë nuk e kam ditur. Se po ta dija arsyen se pse
nuk po s hkoja në dasëm dhe në funeral (që tani e kuptoj se më shterren fuqitë
kur jam në një mjedis me shumë njerëz) unë do e kisha vënë arsyen në përgjigjen
RSVP të ftesës dhe do kisha dërguar edhe haber për çështjen e funeralit.
E keqja është se energjitë më bjerren edhe kur jam vetë dhe
detyrohem të dal pyjeve përreth e të llafosem me drurët. Dhe kam përshtypjen se
ata më kuptojnë, se duken shumë introvertë.
No comments:
Post a Comment