“Të “squarit” premtojnë, budallenjtë i besojnë“

Ky është një proverb i vjetër rumun, në kohët para se të kishte zgjedhje të lira dhe shumëpartiake. Eshtë më se i vërtetë për çdo fushatë elektorale, skemë financiare Ponci dhe për shumë lloje mashtrimesh të tjera massive. Për fat të keq të njerëzve të thjeshtë funksionon.

Këto ditë qeveria shpalli një konkurs ndërkombëtar për projekt-ide stadiumesh në Korçë, Durrës dhe Vlorë. Janë stadium që nuk i duhen kujt dhe nuk kanë për t’u ndërtuar, por funksionojnë për fushatën për zgjedhje vendore. Kandidatët e qeverisë për Kryetarë Bashkie kanë ç’të përmendin gjatë fjalimeve të tyre premtuese. Militantët dhe patronazhistët do i ripërsëritin vazhdimisht këto premtime kafeneve dhe ata që mendojnë “të gjithë një djall janë“ do thonë me vete “këta të paktën do na bëjnë stadium!”

Për Korçën (që e ka stadiumin bosh) kjo dëshmon edhe se kandidati I Peleshit fitoi mbi kandidatin Jole të mbështetur nga Lali Eri dhe kandidatin tjetër, që kishte premtuar pasarelën më të gjatë në botë në vargmalin e Moravës. Pra Raqka i lagjes 3 do jetë sërish kandidati zyrtar i PS-së dhe më i forti kandidat mes atyre që do guxojnë të hyjnë në garë për t’i dhënë fund “mbretërimit” të Peleshit në Korçë.

Premtimi i fundit qeveritar është plotësisht i linjës së vjetër të Juvenalit “panem et circecnes” (bukë dhe arena) dhe meqë qeveria e ka të vështirë të premtojë bukë me çmim të arsyeshëm për të gjithë, premton arena futbolli. Pasi ndërtoi më së miri rrugën nga Qafa e Plloçës dhe aeroportin e Lumalasit (premtime të shumë fushatave) tani do ndërtojë një stadium të ri dhe ndoshta në një vend tjetër dhe jo ku është stadium “Skënderbeu”. Me siguri do “lobohet” edhe për të ngritur një ekip të ri, që mund të quhet “Korça City” apo “Zhgaba”, për të pasur edhe derbi të qytetit, ku njerëzit mund të grinden për të mos u marrë me politikë. Se duhet një “alternativë“ ndaj “brekëverdhëve” të Skënderbeut, që vërtet i zverdhën edhe brekët e tyre dhe tonat me atë skandalin e UEFA-s.

Askush nuk është në gjendje të organizohet e të kërkojë hesap se ku shkojnë paratë e buxhetit të Bashkisë, apo edhe më lart të atij qeveritar. Mendësia jonë për fat të keq është ende në kohën e totalitarizmit, kur qeveria i shpenzonte parë e miletit si i donte kokrra e qejfit dhe kërkush nuk bëzante.

C’të bën qeveria nuk ta bën as Perëndia! (Dhe qeverinë e kanë këta mashtruesit e sqojtur.)