Ai nuk është si të tjerët poetë,
Me flokë të kërleshura,
Mjekra të gjata,
Vështrim të
ndërkryer
Dhe veshje plot ngjyra.
Me një fisnikëri të përmbajtur,
Buzëqeshje të lehtë
Soditje të
mençur
Përjetësinë e vargjeve i mban fytyra.
Nuk gërthet,
Nuk klith,
Nuk do gjoksin të rrahë e të thotë: “Më dëgjoni!”
Shqipes i çepkat fjalët
Metaforat,
Rimat,
Si një artizan i kujdesshëm sahatësh
Në një të thjeshtë kthinë,
Jo buzë një honi.
Fluturimet janë edhe të tilla,
Jo vetëm të krisurat e shpendëve të zhurrmshëm.
Të bukurat,
Të sigurtat e e shtegëtarëve në varg,
Të bukurave krilla,
Eleganteve flamingo,
Të hershmeve dallëndyshe,
Që shkojnë larg,
Shumë larg.
No comments:
Post a Comment