Ato janë rrethore,
Më e përsosura formë,
Dhe rrëshqasin gishtave të mia të mësuar
Kur ikin brengosje nuk sjellin
Dhe kur mblidhen nuk më bëjnë të gëzuar.
Edhe pse pa shpirt
Më duken se kanë një vështrim prej putane
Ndërsa i ve mbi njëra tjetrën;
Vërtet një vështrim të lerosur putane të vjetër
Që dhe pse e ndyrë,
Joshjen mban ende brenda vetes.
Të veshura në të kuqe,
Në një të blertë të fortë
Dhe më të rëndat në vishnjë
Me vetëm pak orë gjumë
Ato ju përkëdhelen pleqve,
Pa harruar të rinjtë
Për të ndjerë prekjen e tyre të ngrohtë,
Prekjen që i bën të ndjehen të rëndësishëm
Në rrotën që herë i ngre lart
Dhe më shpesh poshtë i mban.
No comments:
Post a Comment