Uji i lumit është i errët,
Edhe pse drita përreth mbulon gjithshka.
Tej, mes mjegullës duket Mali
Si një zigurat ngritur në fushë,
Për t’ju qasur qiellit,
Se pika të larta nuk ka.
Plazmë të tejdukshme dua t’i vendos Malit,
Për të parë thellë tij,
Nga del ky ujë i errët.
I rremë të jetë gjelbërimi,
Dhe të zogjve pendë mbi të?
Brenda mbuluar të jenë makthet e brezave,
Virgjëreshat Zotave blatuar,
Harpat pa zë?
Fusha e skëllevërve,
Nga kamzhikët rrafshuar,
Në këmbë i ri Malit të Gjelbër,
Trembur kosave të Vdekjes,
Më shumë se shpatave,
Me shpirt nënshtruar
Prej kohës së egër.
No comments:
Post a Comment