Kolazh prilli i përthyer

Prilli gjithnjë ka qënë një muaj i vështirë. Kohë përpara se të dilte “Prilli i thyer” i Kadaresë, bile edhe më parë se në mjeshtërinë e aktorit, studentët e rinj të mësonin të theshin sa më shpejt dhe rrjedhshëm shprehjen “Pirdh o prift në prill!”

Nuk ka një studim të plotë, se pse prilli në anët tona është kaq i vështirë, por edhe po qe se do bëhet nga historianët, ka rrezik, që shkaqet të jenë krejtësisht të kundërta. Historiani Xhufa do i rëndojë faktit, që “kur hyri prilli e pushoi këngën bilbili”, ndërsa studiuesi Tufi do e lidhë me 11 prillin dhe vdekjen e Diktatorit. Sepse nuk i kanë thënë kot, “që nuk mund të bësh një Tufë me Xhufë“.

Prilli është muaji kyç për bujqësinë, sepse vazhdojnë mbjelljet, fillojnë prashitjet, ndërthuren me lesitjet dhe njëkohësisht planifikohen ujitjet, por Ministrinë e Bujqësisë, pikërisht në këtë kohë kaq delikate dhe vendimtare, e çorodisin me lëvizjen mbarëkombëtare “Ne jemi kuksianë“. Po kuksianët vetëm për prodhim patatesh janë shquar. Ministria duhet t’i përgjigjet me lëvizjen e re “Ne jemi devollinj”, vetem se edhe shoqata “Devolli”, këtë muaj ka qënë e përqëndruar në mbjelljen e pemëve në kodrat e Liqenit Artificial dhe jo në qepët për të cilat kanë qënë me emër në gjithë Europën.

Në prill, Qeveria ka vendosur të aplikojë gjithë llojet e taksave, sa një pjesë e madhe e popullsisë, ka dalë me pankarta ku shkruhet “Arrestomë dhe mua”. Dihet që në burg nuk paguan as taksë banese, as TVSH dhe as taksë shitjeje në trotuar, por kjo është vallë zgjidhja? Me se do mbahen këta njerëz burgjeve? Sigurisht, që me paratë e taksave.

Sa më shumë njerëz të futen burgjeve aq më shumë do rriten taksat.

Ndaj zgjidhja më e mirë është, që me rastin e 11 prillit, të ketë një amnisti të plotë për të gjithë ata, që janë dënuar dhe sidomos për ata, që priten të arrestohen duke nisur me Tahirin, Metën, Ahmetajn, Gjushin, Sejdinin e duke përfunduar tek Rama.

Ne mund të shpallim se jemi i vetmi vend në botë pa burgje.

Heqja e burgjeve do sjellë edhe një ulje të numurit të policëve, për t’ju krijuar këtyre të fundit mundësi për kohë të lirë, që të venë baste, të bëjnë pakëz korrupsion dhe mbi të gjitha të bëjnë selfie hoteleve me brekë të ulura dhe me organin jashtë.

Më çudit pa masë kjo ngjarje, kur një polici nuk i mjafton të dërgojë një foto të tij pa kapele, për të eksituar një femër.

Në prill luhet edhe Drama më e madhe kombëtare, ajo e Teatrit Kombëtar, që transmetohet drejtpërdrejt në gjithë televizionet kombëtare dhe lokale.

Nuk e kuptoj përse shqetësohen artistët e Tiranës nga kullat , që do ngrihen pas teatrit?

Ne na ngritën një kullë bash në hyrje të tij dhe jo vetëm që artistët nuk u ankuan, por që nga koha e Kullës, ju ka ardhur një frymëzim i paparë, sa e kanë të vështirë të “performojnë“ në skena botërore, pa kulla përreth.

(Në fund të fundit edhe regjisori më i madh shqiptar dhe aktorja më e madhe mbiemrin Kulla e kanë- Pëllumb dhe Xhulieta ).

P.S. Nuk mund të lija në këtë kolazh pa përmendur edhe zënkat nuse vjehrrë, që shtohen në prill. Këtë rradhë nuk po ndjehen akoma Nexhi me Lilin, por një gjë është e sigurt, se po të kishte vdekur Nexhi para vitit 1985 dhe kujdesi për shëndetin e sho Enver të ishte lënë Sokolit dhe Lilianas, sot Enveri do ishte 110 vjet, Shqipëria do ishte më e fortë se kurrë dhe kryeminitre do ishte shoqja Lenka se byroistëtë e tjerë kanë lënë armët varur. Portofolet e tjera në qeveri do ishin të pandryshuara.