A i duhen Shqipërisë zgjedhje të parakohshme?

Në një situatë të tillë, kur “djallushi”, që doli nga shishja, që hapi Tom Doshi, u shumëfishua edhe në shumë djaj të tjerë, duket se institucionet shqiptare janë tronditur. Janë përfolur për krime, si dhe janë akuzuar disa deputetë; është akuzuar hapur Kryetari  Kuvendit për krime të rënda; kanë bërë shkelje të rënda Kryeministri, Ministri i Brendshëm, drejtori i Përgjithshëm i Policisë, Prokurori i Përgjithshëm, Kryetari  Komisionit të Sigurisë në Kuvend dhe “peshq” të tjerë më të vegjël. Në këtë rast nuk mund të flitet më për një “telenovelë“, por një “lëmsh” sjelljesh shumë të dyshimta të shtetarëve shqiptarë, të cilat ngrenë shumë pikpyetje. Në një demokraci normale opozita, mediat dhe opinion publik do ngiheshin në një zë për shkundjen e institucioneve, që do filonte me rënien e qeverisë, dorëheqien e Kryetarit të Kuvendit dhe Prokurorit të Përgjithshëm. Një situatë e tillë mund të shpinte ose jo në zgjedhje të parakohshme.

Në Shqipëri kjo gjë nuk ndodh, për arsyen e thjeshtë se Demokracia nuk është normale, por një Demokraci hibride. Për shemull opozita kërkoi me ngulm dorëheqjen e Ilir Metës, por nu kërkon dorëheqjen e Adriatik Llallës. Bërtet për lidhjen Rama-Meta me krimin, por nuk kërkon largimin e Kryeministrit bile as shkarkimin e Tahirit dhe as atë të Didit. Të çorientuara duken edhe mediat pro qeverisë dhe ato kundër saj.

Brenda Maxhorancës dhe sidomos brenda Partisë në pushtet nuk ndjehet asnjë zë. Në një parti normale europiane në pushtet, kriza mund të kalohej duke kërkuar dorëheqjen e Ministrit të rendshëm ose të shkohej edhe deri në rrëzimin e qeverisë dhe formimin e një qeverie të re po nga e njëjta maxhorancë. Kjo gjë as mund të flitet në Shqipëri apo në PS-në e Ramës, ku nuk ekziston demokracia dhe ku asnjë korrent tjetër apo personalitete, që mund të marrin në dorë qverisjen e vendit, qoftë edhe duke e lënë Ramën zv’kryeministër apo ministër të jashtëm.

E gjithë kjo situatë “e ngurtë“ dhe përballë një opozite po aq ‘jo fleksibël” dhe që bën politikë me “yxhyme” mund të shpien në bllokime të tjera të jetës politike deri sa të krijonë situate kur opozita të kërkojë me vendosmëri zgjedhje të parakohshme.

Zgjedhjet e parakohshme janë skenari më i keq i mundshëm për Shqipërinë. Do krijohen disa muaj vakuumi qeverisës, partitë politike janë po ato, ligji electoral po I njëjtë dhe pavarësisht nga rezultati, Shqipëria do mbetet në të njëjtën situateë politiko-qeverisëse, si ka qënë prej vitit 2009 e deri më tani.

Maxhoranca, e cila ka dalë nga zgjedhjet e qershorit 2013 duhet të vazhdojë të qeverisë deri në përfundimin e legjislaturës. Për fatin e Shqipërisë, deri atë kohë, ndoshta do jenë formuar lëvizje politike, që do ju marrin një pjesë të elektoratit PS-së, PD-së dhe PSI-së.

Vetëm kjo mund të sjellë dobi në të ardhmen e vendit.