Teoritë komplotiste

C’fshihet pas një veprimi? Cilat janë motivet? C’farë e shtyn të shkruajë posaçërisht për këtë?

Për fat të keq, formimi ynë materialist dhe këmbëngulja në marëdhënia shkak-pasojë, na ka bërë, që të jemi të apasionuar ndaj “teorive komplotiste”. Mbase ka të bëjë edhe bindjen tonë të patundur, se çdo gjë në shoqërinë njerëzore mund të spjegohet. Të frymëzuar nga tregimet e revistës “Në shërbim të popullit”, romanet e Simenonit dhe filmat majtistë francezë të viteve ’70, ne shtrydhim e stërshtrydhim mendjen tonë, se ç’fshihet pas këtij veprimi apo deklarate politikani, atij shkrimi të një analisti të njohur ose jo dhe sidomos ndaj ngjarjeve me rëndësi ndërkombëtare. Më “kompetentët” prej nesh i kanë të gatshme zgjidhjet me “US ex machina”, lobin çifut, masonët, Klubin e Bilderbergut, Vatikanin,  lobin grek në Amerikë e deri në Illuminatit. Të gjitha spjegohen thjesht pastër dhe pa asnjë ngecje.

Për ngjarjet në botën shqiptare e kemi më të lehtë, se mund të përdorim spjegimet me kunetër, dashnore, baxhanakër e kushërinj të parë. Përshembull, dikush më bënte be e rrufe, që një shkrim i një analisti kundër një një njeriu të njohur ishte bërë me porosinë e të vëllait të analistit, për të përmirësuar marëdhëniet e prishura dikur midis zv.kryeministrit dhe analistvëllait!

Këto më kujtojnë një tregim të paharruar në tren në vitin 1984. Një grua durrsake afër të 50-ve, tregonte për bëmat famëkëqia të Mihahallaq Ziçishtit , kur ishte Sekretar i Parë në Durrës, mes të cilave “më e rrezikshmja” kishte qënë tentativa për t’i vënë zjarrin shokut Rita Marko. Armiku i Partisë Ziçishti kishte përfituar nga që shoku Rita kishte veshur një këmishë sintetike dhe me shkrepse gati i kishte vënë zjarrin, po të mos kishte qënë vigjilenti Hekuran Isai!

Nuk është e panatyrshme, që një pjesë e mirë e ngjarjeve të rëndësishme shoqërore apo politike, si dhe shkrimet rreth tyre apo që ju paraprijnë, të kenë prapaskena ose të jenë edhe të ndërtuara me njëfarë skenari. Por prirja e një pjese të mirë njerëzish, që të zbulojnë “komplotin” pas çdo ngjarjeje sado të thjeshtë, në rastin më të mië mund të quhet “nxjerrje e nxituar e një konluzioni”(jump in conclusion) se në përgjithësi fsheh injorancë dhe deri në paranojë.

Nuk do merrem me ngjarjet më të bujshme, që kanë dhjetra variante teorish komplotiste, si 11 shtatori, vrasja e Kenedit apo Protokolli i Pleqve të Sionit, por me ngjarjet më të thjeshta, që lidhen me vendin tim apo edhe me jetën e përditshme të shoqërisë shqiptare.

(vijon)