E gjithë shtresa , që po përmend(edhe pse nuk është tërësisht
e pastër, sepse në të ka edhe pjesë, që kanë një farë lidhje me politikën)
mbetet tërësisht inaktive në jetën shoqërore dhe politike të vendit, përsos
blerjes së gazetave, dëgjimit të televizioneve dhe sharjes në kafene të
politikanëve të të dy krahëve. Pra edhe nuk e do pjesëmarrjen, por nuk është
aspak indiferente ndaj politikës. Eshtë një shtresë amorfe, që nuk është në
gjendje të “luftojë“ për të drejtat dhe interest e saj, por është dorëzuar dhe
mjaftohet vetëm me sharje dhe shprehje të pakënaqësisë dhe mosbesimit. Duket se
kjo shtresë nuk do të bëhet “armike” me të dy krahët, për të mos ndjerë në
kurriz të plotë “zemërimin” e klasës politike. Cmimi , që
paguan, është pasiguria, mungesa e prosperitetit, falimentimi. Pra ka fituar
vetëm “përkrahjen zyrtare” nga politika, por dëmin e ka po të njëjtë.
“Falimentimi” i shtresës së mesme ndaj politikës, është më i
dukshëm në Europën Lindore se në Perëndim dhe akoma më i theksuar në Shqipëri. Këtu ka rol mosbesimi tradicional
tek politika, mungesa e një shteti demokratik
në 100 vitet e ekzistencës të shtetit shqiptar, vrasjet e shumta të politikanëve duke filluar me Esad Pashë n dhe
Avni Rustemin e duke pë rfunduar me Kadri Hazbiun dhe Azem Hajdarin etj.
Thuajse në gjithë brezat e shekullit të XX-të mbizotë ronin porosityë e të vjetë rve: “Mos u merrni me politikë !” apo “Politika
është kurvë .” Politkia ishte një profesion i lodhshë m dhe i rrezikshëm, të cilës vetëm një pakicë “ja
kishin parë hairin!” Ndaj orientimi për
të rinjtë ishte drejt profesioneve dhe bizneseve të vogla. Ky mentalitet i shoqë ruar edhe me
armiqësinë ndaj shtetit ka bërë , që një pjesë e
mirë e “popullsisë të ndershme” të rrijë larg politikës. Në ndryshimin e sistemit, drejt partive vërshuan
arrivistë , batkçinj, ish –spiunë dhe një
numur idealistësh, por kategoritë e para shijuan frytet e të marrit me politikë dhe në këtë shekull raporti i njerëzve me politikën ka
ndryshuar. Sigurisht jo për mirë . Mund të gjesh tani një përqindje të madhe të rinjsh, të interesuar të hyjnë në
politikë , të nxitur edhe nga familjet e tyre me qëllimin e
vetëm të zenë një post sa më të lartë
në administratë “për të bërë para!”.
(vijon)
No comments:
Post a Comment