Friday, 3 October 2014

Virgjëria dhe Morali

Para një jave, lexova shkarazi një debat të zjarrtë, rreth Virgjërisë së femrës dhe ndëshkimit të saj në Dhjatën e Vjetër. Si gjithë debatet rreth Fesë, ai niste në gurëzimi i vajzës “që kishte humbur nderin” dhe përfundonte në hollësi filozofike apo sharje për mosdije, që kishin pak të bënin me pasazhin e Biblës, të shkruar mbase 3000 vjet më parë.
Fëmijëve tanë, një debat i tillë do ju dukej krejt absurd, por brezi i jonë nuk është dhe aq larg nga “gurëzimi me fjalë“ i vajzave, që kishin patur marëdhënie seksuale para martesës.
Në një shënim të djeshëm, kam përmendur, se shoqëria jonë është ende një shoqëri “maçiste injorante” edhe pse sot ka rënë tabuja e marëdhënieve seksuale para “fejesës”.
Mud të vemë plotësisht fajin për të mentalitetit të prapambetur, si dhe tre feve kryesore të vendit tonë, të cilat kishin formuar moralin e shoqërisë shqiptare. Megjithatë, ka patur disa zakone shumë të çuditshme në vendin tonë, të cilat varionin nga mbajtja e dylberëve dhe deri në fejesat në djep, të cilat i përkasin më shumë botëve pagane se atyre të feve monoteiste.
Por të kthehemi në tema e “virgjërisë së vajzave” dhe bota jonë shqiptare. Edhe pse një shoqëri e izoluar dhe shumë e fragmentuar, qytetet shqiptare nuk ishin të shkëputur plotësisht nga qytetet e tjera të Ballkanit. E megjithatë edhe në periudhën e e para Luftës së Dytë Botërore, ne ishim në këtë drejtim shumë më pas Rumanisë, Bullgarisë apo Sllavëve të Jugut. Dy tre rumunë, që kam njohur këtej, më kanë përmendur “namin” , që gëzonim ne shqiptarët “si njerëz, që i shtronim në dru gratë“. Bota jonë edhe pse gjeografikisht më pranë Vienës dhe Romës ishte shumë larg po të krahasohej me vendet e ballkanit lindor. Dhe jo vetëm në zonat e banuara nga popullsia myslymane, por edhe në ato të banuara nga të krishterët. Edhe në Korçë, i konsideruar si qytet shumë më i përparuar nga qytetet e tjera shqiptare “miti i virgjërisë“ mbeti shumë i rëndësishëm deri në vitet ’70, ndërkohë që në pjesët e tjera të botës ishte në kulm “revolucioni seksual”.
Sikundër dihet nga të gjithë, breza të tëra vajzash, ishin të detyruara të ndrydhnin ndienjat e tyre, për t’I shpëtuar damkosjes si ‘vajzë jo e mirë“. Edhe pse një nga popujt më të vjetër në Europë ne ishim shumë prapa në raportet natyrore të “homo sapiens”. Arrihej deri sa pjesëmarrja e vajzave në luftë sulmohej nga kundërshtarët politikë si “shthurrje morale”. Por edhe marrja e pushtetit nga e Majta ekstreme nuk solli të njëjtin “clirim seksual”, që kishte sjellë 30 vite më parë në Rusi ose më vonë nëvendet e tjera. Në vitet ’50 vajzat e qytetit ende pengoheshin nga familjet të kryenin studime universitare, në vitet ’60 dhe ’70 nuk lejoheshin të punonin si kamariere a në të tjera punë, ku ju rrezikohej emri i mirë dhe si përmenda më lart deri në ato vite “virgjëria” konsiderohej “virtyt” dhe si rrjedhojë kishte qindra histori nga më të dhimbshmet e deri në qesharake. Kjo ishte shoqëria shqiptare edhe pas ndalimit me ligj të feve.
I shkrojta këto rrjeshta për të nderuar shoqet e brezit tim dhe sidomos ato vajza, që e kanë vuajtur më shumë absurditetin e një mentaliteti të stërprapambetur e denigrues, që edhe pse i pamoralshëm shitej si mbrojtës I Moralit.

No comments:

Post a Comment